بررسی میزان بروز ندول به عنوان یافته های درگیری ریه در عفونت کووید-19 و مقایسه آن در سه مرکز سی تی اسکن شیراز

چندین یافته تیپیک و غیرمعمول با وضوح بالا (HRCT) کوید-19 مشاهده شد. هیچ مطالعه ای برای بررسی رابطه بین وجود ندول ها در این بیماران و وضعیت بیمار وجود ندارد. مطالعه حاضر فراوانی ندول های ریوی را در بیماران کووید-19 از نظر وضعیت بیمار ارزیابی می کند.

در این مطالعه گذشته نگر-مقطعی تصاویر پزشکی بیماران مراجعه کننده به سه مرکز وابسته به دانشگاه پزشکی شیراز (بیمارستان های نمازی، علی اصغر و شهید فقیهی) جهت انجام HRCT کووید-19 از فروردین تا شهریور 1399 با شرایط خوب، نامناسب و نسبتا خوب بررسی شدند. اطلاعات دموگرافیک بیمار، شکل ندول، تعداد، اندازه، محل، وجود کاویتاسیون و GGO در اطراف ندول ارزیابی و ثبت شد.

در مجموع 20576 بیمار وارد مطالعه شدند. 1/2% موارد ندول سالید داشتند. 76/96% آنها با GGO همراه بودند و 42/10% با یک حفره همراه بودند. در شرایط خوب، بیماران به طور قابل توجهی ندول های سالید         بیشتری (46/3%) نسبت به سایرین نشان دادند. اندازه ندول ها در بیماران با وضعیت خوب (cm 8/1) به طور قابل توجهی بیشتر از بیماران نسبتا خوب (cm 22/1) یا بیماران با وضعیت نامناسب (cm 15/1) است. 86/79%، 5/12% و 64/7% از ندول ها به ترتیب متعدد، دوگانه/سه تایی و منفرد بودند.

فراوانی ندول ها در HRCT بیماران با شرایط خوب به طور قابل توجهی بیشتر از بیماران با شرایط نسبتا خوب یا نامناسب بود. آنها همچنین دارای ندول های متعدد و بزرگتر بودند. آزمون ضریب-پیرسون همبستگی منفی کوچکی را بین وجود ندول ها و وضعیت بیمار نشان داد. به نظر می رسد وجود آنها نشان دهنده ایمنی بالاتر در برابر عفونت های ویروسی است. در پیگیری ها مشخص شد افرادی که ندول داشتند در بخش مراقبت های ویژه بستری نشده اند.