نقش میانجی دلبستگی شغلی در رابطه میان ویژگی شخصیت فعال و هویت سازمانی حسابرسان

هدف این مطالعه بررسی تاثیر  مستقیم ویژگی شخصیت فعال بر هویت سازمانی حسابرسان و بررسی این رابطه بصورت غیرمستقیم از طریق نقش میانجی دلبستگی شغلی می‎باشد. نمونه آماری پژوهش متشکل از 225 نفر از حسابرسان شاغل در موسسات حسابرسی عضو جامعه حسابداران رسمی ایران در سال 1399 است که با استفاده از روش غیر احتمالی نمونه در دسترس انتخاب شده اند. در این پژوهش مبانی نظری از طریق مطالعات کتابخانه‎ای و روش جمعآوری داده ها، پیمایشی از نوع پرسشنامه‎ای می باشد. فرضیه‎های پژوهش بر اساس روش تحلیل مسیر و با استفاده از نرم افزار لیزرل مورد بررسی قرار گرفته است. به منظور بررسی اثر غیرمستقیم متغیر میانجی در این پژوهش از آزمون سوبل استفاده گردید. نتایج پژوهش نشان می‎دهد ویژگی شخصیت فعال حسابرسان بر هویت سازمانی و دلبستگی شغلی آنها تاثیر  مثبت و معنادار دارد. همچنین دلبستگی شغلی حسابرسان بر هویت سازمانی آنها تاثیر  مثبت و معنادار دارد. به علاوه نتایج با استفاده از آزمون سوبل نشان می‎دهد دلبستگی شغلی در تاثیر  شخصیت فعال حسابرسان بر هویت سازمانی، نقش میانجی‎گری ایفا می‎کند. با توجه به نتایج می‎توان بیان کرد شخصیت فعال منجر به دلبستگی شغلی در حسابرسان می‎شود که این امر خود بر هویت سازمانی آنها تاثیر گذار خواهد بود. از این رو نتایج این پژوهش می‎تواند به موسسات حسابرسی کمک نماید تا افراد با صلاحیت را استخدام نمایند و نیز کارکنان فعلی خود را با در نظر گرفتن ویژگی‎های شخصیتی ارزیابی و جهت همسویی با منافع موسسه تشویق نمایند.