زون‏بندی منطقه حفاظت شده انگوران با رویکرد ارزیابی چند معیاره و سنجه های سیمای سرزمین

توسعه شهری و افزایش فعالیت های اقتصادی منجر به از هم گسیختگی یکپارچگی مناطق حفاظت شده و تهدید تنوع زیستی آن ها می شود. این مطالعه به منظور شناسایی الگوی مکانی تهدیدات تنوع زیستی و تاثیر توسعه بر یکپارچگی مناطق حفاظت شده انگوران در استان زنجان انجام شده است. در این راستا معیارهای ارزیابی تهدیدات تنوع زیستی در چهار مولفه تعریف شد که عبارتند از تهدیدات ساختاری، غیر زیستی، ترکیبی و خطر ایزوله بودن واحد ها. در بعد ساختاری، سه معیار ضریب فراکتال محیط واحدها، ضریب شکل واحدها و شیب متوسط مبنا قرار گرفت. در بعد ترکیبی، اقدام به ارزیابی زیستگاه با استفاده از روش شبکه عصبی مصنوعی شد. در بعد خطر، ایزوله بودن واحدها از شاخص نزدیک ترین همسایه استفاده شد. پس از تهیه نقشه های مذکور، اقدام به وزن دهی معیارها و شاخص ها شد. ارزیابی نهایی تهدیدات تنوع زیستی به سه روش ترکیب خطی وزن داده شده، میانگین وزنی مرتب شده و بولین صورت گرفت. نتایج نشان داد براساس روش ترکیب خطی وزن داده شده، 15995 هکتار از منطقه مورد مطالعه در محدوده خطر خیلی زیاد قرار دارد. این مقدار برای روش میانگین وزنی مرتب شده، 11634 هکتار و برای روش بولین، 17347 هکتار بود. به طور کلی روش بولین مقدار پهنه های با خطر زیاد و خیلی زیاد را بیشتر از دو روش دیگر برآورد کرده است. این مطالعه به ذینفعان کمک می کند تا با استفاده از رویکرد ارایه شده به شناسایی منابع تهدیدات علیه تنوع زیستی مناطق حفاظت شده پرداخته و برنامه های کنترل و مدیریت این تهدیدات را به سرعت اتخاذ و اجرا نمایند.