تحلیل مفهوم خودپایشی با رویکرد واکر و اوانت

خودپایشی مفهومی پیچیده و ذهنی است و تعاریف مختلفی از آن ارایه شده است. عدم فهم صحیح و بکارگیری آن توسط کادر درمان، منجر به افزایش بار مراجعات، تحمیل هزینه و کاهش کیفیت زندگی افراد می شود. این مفهوم به کرات توسط پژوهشگران استفاده شده ولی ابعاد آن بطور کامل شناسایی نشده است. این مطالعه با هدف واضح سازی مفهوم خودپایشی انجام گرفت.

آنالیز مفهوم خودپایشی، براساس مدل واکر و آوانت (2005) در هشت گام با جستجوی پایگاه های اطلاعاتی PubMed، Web of Science، Scopus، CINAHL، Irandoc، Magiran و SID و با استفاده از کلیدواژه های پایش، خودپایشی، خودکنترلی و خودتنظیمی و همچنین معادل انگلیسی آنها تا سال 1402 (2023) بدون محدودیت زمانی انجام شد.

خودپایشی مفهومی چندبعدی است. سواد سلامت، انگیزه و هدفمندی از مهم ترین اجزای آن می باشند. این نوع مراقبت و پیگیری در سطوح مختلف فردی، بین فردی، خانواده و جامعه می تواند بروز یابد.

مطالعه حاضر ابعاد مختلف مفهوم خودپایشی را مشخص نمود. مطالعات آتی می توانند از نتایج این مطالعه در ایجاد ابزار و هم چنین طراحی مداخلات موثر و چند بعدی استفاده نمایند تا اثرات آن را در سطح گسترده مشهود شود.