جداسازی، توالی یابی و میزان بیان ژن ارتولوگ (FLC) FLOWERING LOCUS C در اندام های مختلف خاکشیر بدل (Sisymbrium irio)

تنظیم زمان گل‎دهی نیازمند فعالیت ژن‎های مختلفی است که تحت کنترل فاکتورهای محیطی و درونی می‎باشند. ژن FLC، نقش کلیدی در گذر به گل دهی دارد و به عنوان ژن هدف مسیر بهاره شدن، گل دهی را مهار می کند. بهاره شدن یک سازگاری طبیعی برای تضمین گل دهی پس از زمستان است تا گل و دانه در شرایط مطلوب محیطی نمو یابند. در این مطالعه، شناسایی و بررسی بیان این ژن در خاکشیر بدل بررسی شد. RNA کل از برگ های لپه‎‎ای استخراج و cDNA ساخته شد. آغازگرهای اختصاصی بر اساس هم راستایی توالی ژن های هم ساخت FLC، طراحی و برای واکنش RT-PCR استفاده گردیدند. قطعه مورد نظر به طول 449 نوکلیوتید، شناسایی و با نام SiFLC و شماره دسترسی KT156751 در پایگاه NCBI ثبت شد. مقایسه پروتیین استنباطی با 150 آمینو اسید با پروتیین های هم ساخت FLC در سایر گیاهان، نشان دهنده شباهت زیاد آن ها بود. میزان نسبی بیان با استفاده از روش نیمه کمی، در مرحله‎ رویشی در برگ جوان، برگ بالغ، ساقه و ریشه بین 86-56 درصد بود، بالاترین میزان (86) در برگ جوان و کم ترین میزان (حدود 56) در ساقه مشاهده شد. در مرحله زایشی کاهش بیان در این اندام ها بویژه در برگ مشاهده شد که میزان بیان آن بسیار ناچیز (حدود یک درصد) اما در غنچه های گل به نسبت بالاتر بود و به حدود 31 درصد رسید. کاهش بیان در برگ در فاز زایشی نشان دهنده تحریک گل دهی و افزایش آن در گل، پس از تحریک گل دهی، می تواند مربوط به تنظیم دوباره آن و آمادگی برای مهار طی فاز رویشی باشد.