تحلیل اثربخشی مدیریت مهارت های زندگی اسلامی بر عملکرد فردی دانش آموزان ورزشکار مدارس امام حسین (ع) مشهد

ورزش و تربیت بدنی به عنوان تنظیماتی در نظر گرفته می شود که می تواند مهارت های زندگی شرکت کنندگان را افزایش دهد. هدف از انجام این پژوهش تحلیل اثربخشی مدیریت مهارت های زندگی اسلامی بر عملکرد فردی دانش آموزان ورزشکار مدارس امام حسین (ع) مشهد بود.

روش ها :

جامعه آماری این پژوهش را دانش آموزان ورزشکار مقاطع متوسطه اول و دوم مدارس امام حسین (ع) در شهر مشهد به تعداد (450=N) تشکیل دادند. با استفاده از جدول مورگان تعداد نمونه آماری برابر با 208 نفر برآورد شد که به صورت نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه های مهارت های زندگی ساخته لورکان و جاستین (2017) و عملکرد فردی ساخته کومپانز (2014) استفاده شد. جهت بررسی روایی ترجمه ابزار اندازه گیری از روش استاندارد ترجمه- باز ترجمه- ترجمه استفاده شد. روایی سازه پرسشنامه ها با استفاده از روش تحلیل عاملی تاییدی مورد تایید قرار گرفت. پایایی ترکیبی (دلوین گلد اشتاین) پرسشنامه ها به ترتیب 723/0 و 768/0 به دست آمد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص های توصیفی و آزمون های آماری ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون و تحلیل مسیر در نرم افزارهای آماری SPSS و LISREL استفاده شد.

نتایج نشان داد بین مهارت زندگی با عملکرد فردی دانش آموزان ورزشکار رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. همچنین ابعاد کار گروهی، هدف گذاری، مدیریت زمان، رهبری و تصمیم گیری واجد شرایط پیش بینی عملکرد فردی دانش آموزان می باشند. از طرفی نتایج الگوی ساختاری پژوهش نشان داد مهارت زندگی تاثیر مثبت و معناداری بر عملکرد فردی دانش آموزان دارد.

  با ارتقاء سطح مهارت های زندگی در بین دانش آموزان ضمن تاثیرگذاری بر میزان تلاش آنها در جهت دست یابی به اهداف آموزشی، می توان میزان عملکرد فردی آنها را توسعه داد.