شبیه سازی عملکرد و بهره وری آب در چغندرقند (Beta vulgaris L.) بهاره در پاسخ به تیمارهای تاریخ کشت و آبیاری با استفاده از مدل SUCROS

پژوهش حاضر، عملکرد ریشه و بهره وری آب گیاه چغندرقند (Beta vulgaris L.) در پاسخ به تیمارهای تاریخ کشت (یک اسفند، یک فروردین و یک اردیبهشت) و دور آبیاری (10 روز، 12 روز، 14 روز و همچنین یک تیمار دور آبیاری با توجه به نیاز آبی محصول در طول فصل رشد در شرایط عدم محدودیت آبی) در شهرستان های نیشابور، قوچان، تربت جام و سبزوار را ارزیابی کرد. از مدل SUCROS و داده های بلندمدت هواشناسی جهت برآورد رشد و نمو و عملکرد استفاده شد. روند تغییرات نیاز روزانه گیاه و همچنین تغییرات آب خاک در تیمارهای مختلف در طول فصل رشد استخراج شدند و مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج به دست آمده نشان داد، بیشترین عملکرد چغندرقند (80/63 تن در هکتار) در شهرستان سبزوار با کشت این محصول در ابتدای اسفند و آبیاری آن با فاصله زمانی 10 روزه صورت گرفت، درحالی که در شهرستان های تربت جام، نیشابور و قوچان بیشترین عملکرد ریشه (به ترتیب 44/66، 38/109 و 15/112 تن در هکتار) با کشت در یک اسفند و تیمار آبیاری بر اساس نیاز آبی گیاه زراعی حاصل می گردد. به طور کلی، تغییر تاریخ کشت در مقایسه با تغییر دور آبیاری می تواند تاثیر بیشتری در تولید و بهره وری آب چغندرقند داشته باشد. علاوه براین، در مناطق گرم تر مانند سبزوار و تربت جام بهتر است راهکارهای دیگر مانند کشت پاییزه چغندرقند نیز ارزیابی گردد. همچنین با توجه به محدودیت منابع آبی، توصیه می شود که پژوهشگران تمرکز بیشتری بر روی افزایش بهره وری آب در کنار بهبود عملکرد گیاه زراعی در مقایسه با شرایط موجود در مزارع داشته باشند.