اثربخشی آموزش سبک زندگی سلامت محور بر تنیدگی والدگری و کیفیت زندگی مرتبط با سلامت در مادران کودکان چاق و دارای اضافه وزن

 مادران کودکان چاق و یا دارای اضافه وزن ممکن است سطوح بالاتری از استرس، اضطراب و افسردگی را در مقایسه با مادران کودکانی که چاق نیستند و یا اضافه وزن ندارند تجربه کنند. با اصلاح سبک زندگی مادران می توان به بهبود سلامت روانشناختی مادران کمک کرد. بنابراین هدف پژوهش حاضر اثربخشی آموزش سبک زندگی سلامت محور بر تنیدگی والدگری و کیفیت زندگی مرتبط با سلامت در مادران کودکان چاق و دارای اضافه وزن بود.

روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با دو گروه آزمایش و گواه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه مادران دارای فرزند چاق و دارای اضافه وزن پسر مقطع دبستان شهر تهران در سال تحصیلی 1399-1400 بودند که تحت هیچ مداخله کاهش وزنی قرار نداشته اند. روش نمونه گیری به صورت در دسترس بود. حجم نمونه از طریق نرم افزار G*power به گونه ای تعیین شد که مطالعه توان لازم برای تشخیص اختلاف حداقل 1 واحد از میزان کیفیت زندگی و تنیدگی والدگری را بین گروه آزمایش و گواه و مقایسه را داشته باشد. با فرض احتمال خطای نوع اول 5 درصد و احتمال خطای نوع دوم 20 درصد و نیز با فرض انحراف معیار 9/0 تعداد حجم نمونه برابر حدودا  15 نفر برای هر گروه بدست آمد. سپس پرسشنامه های کوتاه شاخص تنیدگی والدگری (36 سوالی) و پرسشنامه دو نسخه ای کیفیت زندگی مرتبط با سلامت مادر و کودک (10 سیوالی) بین هر دو گروه توزیع شد. پس از آن برنامه آموزش سبک زندگی سلامت محور  به صورت 10 جلسه 90 دقیقه ای و هفته ای یک بار بر روی گروه آزمایش اجرا شد. سپس پرسشنامه های ذکر شده در بالا مجددا بلافاصله توسط هر دو گروه تکمیل شد.

نتایج تحلیل کوواریانس برای هر یک از زیرمقیاس های کیفیت زندگی مرتبط با سلامت و تنیدگی والدگری نشان می دهد که در همه مولفه ها (به غیر از تعامل ناکارآمد) بین دو گروه آزمایش و گواه در پس آزمون، پس از حذف اثر پیش آزمون تفاوت معناداری وجود دارد (0/01>P).

بنابراین می توان گفت آموزش سبک زندگی سلامت محور به مادران کودکان چاق و دارای اضافه وزن می تواند باعث بهبود عملکرد مادران در ارتباط با فرزندانشان و همچنین کاهش تنیدگی آن ها باشد