روابط ساختاری بین حمایت اجتماعی ادراک شده و خودکارآمدی عمومی با بهزیستی روانشناختی: نقش میانجی تاب آوری در پرستاران

بهزیستی روانشناختی پرستاران یکی از عوامل اصلی بهداشت روانی می باشد و شناسایی عوامل موثر بر آن از اهمیت بالایی برخوردار است. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین روابط ساختاری بین حمایت اجتماعی ادراک شده و خودکارآمدی عمومی با بهزیستی روانشناختی با میانجی تاب آوری در پرستاران انجام شد. 

این پژوهش توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری این مطالعه، پرستاران مراکز آموزشی و درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی گیلان در شهر رشت در سال 1402 بودند. 280 پرستار به روش در دسترس، شرکت داشتند. داده ها با پرسشنامه جمعیت شناختی، "مقیاس چند بعدی حمایت اجتماعی ادراک شده" (Multidimensional Scale of Perceived Social Support)، "مقیاس خودکارآمدی عمومی"(General Self Efficacy Scale)،"مقیاس های بهزیستی روانشناختی ریف" (Ryff 's Scales Psychological Well-Being) و "مقیاس تاب آوری کانر- دیویدسون" (Connor-Davidson Resilience Scale) پاسخ دادند. روایی ابزارها به روش کیفی و پایایی به روش همسانی درونی با محاسبه ضریب آلفا کرونباخ محاسبه شد. تحلیل داده ها در نرم افزارهای آماری اس پی اس اس نسخه 24 و آموس نسخه 24 انجام شد.

الگوی پیشنهادی براساس شاخص های برازندگی از برازش مطلوب برخوردار است (596/2=df/ x2، 982/0=CFI، 971/0=NFI و 078/0=RMSEA). علاوه براین،  حمایت اجتماعی ادراک شده (307/0=β)، خودکارآمدی عمومی (218/0=β) و تاب آوری (350/0=β) با بهزیستی روانشناختی همبستگی مستقیم مثبت و معنادار دارند. همچنین حمایت اجتماعی ادراک شده (340/0=β) و خودکارآمدی (553/0=β) همبستگی مستقیم مثبت و معنادار با تاب آوری دارند (05/0>P). همچنین نیز حمایت اجتماعی ادراک شده (350/0=β) و خودکارآمدی عمومی (411/0=β) با میانجی گری تاب آوری با بهزیستی روانشناختی همبستگی مثبت و معنادار دارند (05/0>P). 

حمایت اجتماعی ادراک شده و خودکارآمدی عمومی به صورت مستقیم و به صورت غیر مستقیم به واسطه تاب آوری سبب افزایش و بهبود بهزیستی روانشناختی می شود. جهت ارتقاء بهزیستی روانشناختی پرستاران برگزاری کارگاه های آموزشی تحت عنوان خودکارآمدی عمومی، حمایت اجتماعی ادراک شده و تاب آوری پیشنهاد می شود.