تحلیل و بررسی عینیت و مثلیت ابدان اخروی با ابدان دنیوی از منظر صدرالمتالهین با تقریر آیت الله جوادی آملی

از مهمترین اصول اسلامی، مساله معاد است و از مسایل مهم در کیفیت معاد، روحانی یا جسمانی بودن آن است که از منکران تا مثبتان عقلانی یا وحیانی طرفدارانی دارد. یکی از چالش‎های مهم در معاد جسمانی، اینهمانی و عینیت ابدان است. هدف پژوهش حاضر، که با استفاده از گردآوری داده‎های پژوهشی اسنادی و کتابخانه ای انجام شده و از روش تحلیلی- توصیفی بهره گرفته است، تبیین و توصیف دو رویکرد عینیت و مثلیت در رابطه ابدان اخروی با ابدان دنیوی و تحلیل منظر صدرالمتالهین شیرازی با تقریر آیت الله جوادی آملی -دام ظله- در این چالش است. پرسش پژوهش این است که تناسب ابدان اخروی محشور در قیامت، با ابدان دنیوی، چیست و نظر نهایی صدرالمتالهین شیرازی - با توجه به اختلاف محتوایی متون- چه می‎باشد؟ یافته‎ها حکایت از آن دارد مرحوم صدرالمتالهین با استفاده از اصول فلسفی خود در حکمت متعالیه اثبات می‎کند همانگونه که احکام و اوصاف دنیا با آخرت متفاوت است همینطور ابدان محشور در آخرت با ابدان موجود در دنیا تغایر دارند لذا اگر مراد از اینهمانی ابدان، تشخص انسان باشد عینیت ثابت و مستدل است واگر مراد، حفظ بدن عنصری در آخرت باشد، عینیت محال و بلکه مثلیت بین ابدان اخروی با دنیوی ثابت خواهد بود و آیت الله جوادی آملی نیز با تبیین رابطه نفس و بدن و بیان مختصات آخرت و مستدل بودن عقلانی معاد جسمانی، بر همین یافته صدرایی تاکید دارند.