«بررسی سطح تمایل گردشگران ایرانی جهت سفر به مقاصد داخلی در دوران بحران کووید-19»

پژوهش حاضر با هدف بررسی عدم تمایل/تمایل گردشگران ایرانی جهت سفرهای درون مرزی و داخلی در دوران بحران کرونا صورت گرفته است.روش تحقیق این پژوهش از نظر نوع هدف، کاربردی و از لحاظ جمع آوری اطلاعات از نوع توصیفی- پیمایشی است و برای پاسخ گویی به سوالات پژوهش، ازرویکرد آمیخته کیفی/کمی استفاده شده است.ابتدا با 19 تن از گردشگران باسابقه در زمینه سفرهای داخلی به مصاحبه پرداخته شد و سپس با تحلیل تم صورت گرفته از متون مصاحبه ها،56 کد استخراج (27 کد عدم تمایل و 29 کد تمایل) و مفاهیم و مقوله ها ایجاد و در نهایت دو سازه عدم تمایل/تمایل به سفر به مقاصد داخلی در دوران بحران کرونا ارایه گشته است.با پاسخگویی 434 تن از گردشگران ایرانی به پرسشنامه های عدم تمایل و تمایل (229 پاسخ دهنده به پرسشنامه عدم تمایل و 205 به پرسشنامه تمایل) ،رتبه بندی شاخص ها با تکنیک تاپسیس صورت پذیرفته است.نتایج حاکی از آن است %47 پاسخ دهندگان به سفرهای داخلی در این دوران تمایل و %53 درصد تمایلی به سفرهای داخلی در دوران کرونا نداشته اند؛به علاوه سه شاخص کمک به قطع زنجیره کرونا، ترس از درگیر شدن یا درگیر کردن دیگران و نگرانی از وضعیت سلامتی جامعه میزبان،به ترتیب جزو موثرترین شاخص های عدم تمایل و در زمینه تمایل سه شاخص مراقبت از خانواده و بستگان در اماکن دیگر، محدودیت های مالی ناشی از شرایط دوران بحرانی کرونا و وجود جاذبه های متعدد و متنوع سفر داخلی متناسب با شرایط کرونا سه اولویت اول ایرانیان جهت سفرهای داخلی در این دوران می باشند.