ارایه یک مدل مکان یابی-تخصیص پایا در شبکه زنجیره تامین بشردوستانه با استفاده از حمل ونقل ترکیبی و به کارگیری برنامه ریزی امکانی-استوار

چالش اصلی در حوادث بحرانی مانند زلزله کرمانشاه مکان یابی بهینه مراکز توزیع اقلام بشردوستانه است که بر تخصیص بسته های امدادی به مراکز تقاضا نقش موثری ایفا می کند. از این رو ایجاد تعادل بین پیچیدگی مساله عدم قطعیت با محدودیت های زمان بندی ارسال کمک ها و میزان منابع امری حیاتی است. در این راستا یک مدل مکان یابی تخصیص با درنظر گرفتن پایایی مجموعه هاب های توزیع توسعه یافته است که با اختلالات پیش رو بعد از وقوع بحران نیز مقابله می کند. مدل پیشنهادی منطقه آسیب دیده را به چندلایه تقسیم کرده و هم زمان به ظرفیت ناوگان امدادی توجه کرده و ترکیبی از برنامه ریزی فازی با محدودیت شانس و برنامه ریزی استوار را برای مقابله با عدم قطعیت پارامتری ارایه می نماید.

روش شناسی پژوهش:

 با ارزیابی دقیق مناطق حادثه خیز ایران، مدلی جامع از شبکه امدادی شامل هاب های توزیع استراتژیک و موقت همراه با طیف وسیعی از فاکتورها و پارامترهای موثر طراحی شد. سپس مدل سازی ریاضی با درنظر گرفتن پایایی هاب توزیع مساله بحران زلزله و امدادرسانی با توجه به توپوگرافی منطقه مورد مطالعه توسعه یافت. در ادامه روش محدودیت اپسیلون جهت پوشش مساله بهینه سازی چندهدفه و تعیین راه حل های بهینه پارتو اعمال گردید و ترکیب ریاضی برنامه ریزی امکانی-استوار جهت مواجه با عدم قطعیت به کار گرفته شد.

نتایج نشان می دهد که مدیریت توزیع امداد و توسعه سطوح استراتژیک و عملیاتی توزیع بر اساس طبقه بندی جغرافیایی منطقه آسیب دیده در شرایط بحرانی در کاهش هزینه های شبکه موثر است. سیاست پایایی به کار گرفته شده در مجموعه هاب توزیع قابلیت اطمینان شبکه توزیع امدادی را ارتقا داده است و درنهایت، نتایج خروجی مطالعه موردی کاربرد و اثربخشی مدل شبکه امداد گسترده را نشان می دهد.

اصالت/ارزش افزوده علمی:

 پژوهش حاضر، به عنوان یک سیستم پشتیبان تصمیم، امدادرسانی در مناطق کشور را در شرایط وقوع بحران تسهیل می نماید. پیش بینی مجموعه هاب توزیع پایا با رویکرد حمل ونقل ترکیبی متناسب با توپوگرافی منطقه اجرای بهینه عملیات کمک رسانی را تضمین می کند. هم چنین مدل توسعه یافته با اندکی تغییرات در مناطق در معرض حادثه کشور قابلیت عملیاتی دارد.