بررسی تاثیر تجویز ویتامین D بر علائم بالینی و آزمایشگاهی نوجوانان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک دارای کمبود ویتامین D: یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده دوسویه کور

از آنجایی که نتایج ضدونقیضی درباره ارتباط بین سطح ویتامین D افراد با بروز سندرم تخمدان پلی کیستیک و اختلالات متابولیکی مرتبط با آن گزارش شده است، مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر تجویز ویتامین D بر علایم بالینی و آزمایشگاهی نوجوانان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک دارای کمبود ویتامین D انجام شد.

این مطالعه کارآزمایی بالینی شاهددار تصادفی سازی شده دوسویه کور در سال 95-1393 بر روی 50 نفر از بیماران با شواهد سونوگرافیک سندرم تخمدان پلی کیستیک دارای کمبود ویتامین D در دو گروه کنترل و مداخله انجام شد. به گروه مداخله، ویتامین D و به افراد گروه کنترل، دارونما داده شد. علایم بالینی، آزمایشگاهی و سونوگرافیک قبل و بعد از مداخله در دو گروه مقایسه شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 16) و آزمون های یو من ویتنی و ویلکاکسون انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنادار در نظر گرفته شد.

مداخله باعث بهبود سطح ویتامین D در افراد گروه مورد شد (001/0˂p). تفاوت معناداری بین افراد گروه مداخله و کنترل، از نظر سطح انسولین ناشتا (001/0=p)، سطح سرمی تستوسترون (001/0˂p)، سطح آزاد تستوسترون (042/0=p)، نسبت LH به FSH (001/0˂p)، سطح LH (001/0˂p)، فشارخون دیاستولیک (027/0=p) و شدت هیرسوتیسم (016/0=p) مشاهده شد. سندرم تخمدان پلی کیستیک و الیگومنوره در گروه کنترل بیشتر بود (01/0˂p)؛ ولی تفاوت معناداری بین دو گروه از نظر قند خون ناشتا، تری گلیسیرید،HDL ، فشارخون سیستولیک، شدت آکنه و حجم تخمدان ها مشاهده نشد (05/0˃p).

با توجه به نقش ویتامین D در تکامل تخمک و ارتباط آن با کاهش و تنظیم انسولین، مصرف این مکمل در بهبود علایم بالینی و آزمایشگاهی سندرم پلی کیستیک تخمدان و متعاقب آن، اصلاح اختلال قاعدگی و هیپرآندروژنیسم پیشنهاد می شود. همچنین در این پژوهش، مصرف ویتامین D باعث تفاوت معنادار در مقاومت به انسولین بین دو گروه بعد از مداخله نشد.