طراحی و آزمون برازش مدل کمک طلبی تحصیلی بر اساس احساس تعلق به مدرسه، شایستگی اجتماعی-هیجانی و سبک های ارتباطی معلم با میانجی گری اهمال کاری تحصیلی

هدف پژوهش حاضر طراحی و آزمون برازش مدل کمک طلبی تحصیلی بر اساس احساس تعلق به مدرسه، شایستگی اجتماعی-هیجانی و سبک های ارتباطی معلم با میانجی گری اهمال کاری تحصیلی بود.

روش پژوهش همبستگی و از نوع تحلیل معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل دانش آموزان پنجم و ششم ابتدایی شهر اراک به تعداد 14842 نفر در سال تحصیلی 1400-1399 بود که نمونه ای به حجم 501 نفر با استفاده از روش تصادفی خوشه ای انتخاب شد. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه های رفتار کمک طلبی ریان و پینتریچ (1997)، احساس تعلق به مدرسه بری و همکاران (2004)، شایستگی اجتماعی_هیجانی زو و ای (2012)، جو تعاملی معلم_دانش آموز بلمونت و همکاران (1991) و پرسشنامه اهمال کاری تاکمن (1991) بود. برای تجزیه وتحلیل داده ها از روش تحلیل معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزارهای SPSS22 و LISREL8.8 استفاده شد.

نتایج نشان داد الگوی پیشنهادی پژوهش با داده ها برازش مناسبی داشت. در بررسی نتایج مشخص شد اثر مستقیم احساس تعلق به مدرسه، شایستگی اجتماعی-هیجانی و سبک های ارتباطی معلم بر بعد پذیرش کمک طلبی مثبت و معنادار و بر بعد اجتناب کمک طلبی و اهمال کاری تحصیلی منفی و معنادار بود (01/0<p). اثر اهمال کاری تحصیلی بر بعد پذیرش کمک طلبی منفی و بر بعد اجتناب کمک طلبی مثبت و معنادار بود. همچنین نتایج نشان داد اهمال کاری تحصیلی در مدل مورد بررسی نقش واسطه ای معناداری داشت.

بر اساس نتایج می توان گفت اثرات مثبت احساس تعلق به مدرسه و شایستگی اجتماعی_هیجانی و سبک های ارتباطی معلم نقش موثری در کاهش اهمال کاری تحصیلی داشته و کاهش اهمال کاری در افزایش رفتارهای کمک طلبی دانش آموزان موثر است.