تثبیت کووالانت بتا گالاکتوزیداز آسپرژیلوس اوریزه و پروتئاز باسیلوس لیکنی فورمیس بر آمینو- نانولوله های کربنی چند دیواره ای

این مطالعه با هدف تثبیت کووالانت بتا گالاکتوزیداز آسپرژیلوس اوریزه و پروتیاز باسیلوس لیکنی فورمیس برروی آمینو- نانولوله های کربنی چند دیواره ای انجام شد. در این روش ازطرح 2k کسری برای مطالعه اثر هفت فاکتور پیوسته (pH فعال سازی، مولاریته گلوتارآلدیید، زمان فعال سازی، pHمحلول بافر، مولاریته محلول بافر، مقدار MWCNT-NH3-گلوتارآلدیید و زمان تثبیت) بر روی راندمان تثبیت و فعالیت آنزیمی استفاده شد. از نرم افزارDesign-expert برای آنالیز داده ها و رسم نمودار ها استفاده شد. نتایج نشان داد که فاکتور های مذکور میزان فعالیت آنزیمی پروتیاز باسیلوس لیکنی فورمیس و بتا گالاکتوزیداز آسپرژیلوس اوریزه به ترتیب با ضریب همبستگی 80/0 و 92/0 به میزان 77 و 88 درصد پیش بینی می کنند. همچنین ضریب همبستگی مدل راندمان تثبیت کووالانت بتا گالاکتوزیداز آسپرژیلوس اوریزه و پروتیاز باسیلوس لیکنی فورمیس برروی آمینو- نانولوله های کربنی چند دیواره ای به ترتیب 89/0 و 82/0 بدست آمد و فاکتورهای مورد مطالعه توانستند به ترتیب میزان راندمان تثبیت کووالانت بتا گالاکتوزیداز آسپرژیلوس اوریزه و پروتیاز باسیلوس لیکنی فورمیس برروی آمینو- نانولوله های کربنی چند دیواره ای به ترتیب 83 و 77 درصد پیش بینی کنند.