ارتباط سکانس های رسوبی و فرآیندهای دیاژنتیکی با زون های مخزنی سازند آسماری در یکی از میادین نفتی جنوب غرب ایران

سازند آسماری به سن الیگوسن- میوسن یکی از مهم ترین سنگ مخزن های هیدروکربنی در حوضه رسوبی زاگرس به ویژه فروافتادگی دزفول است. این سازند در بیشتر میادین نفتی فروافتادگی دزفول از توالی مخلوط کربناته- آواری تشکیل شده است. در این مطالعه جهت بررسی ارتباط سکانس های رسوبی و فرآیند های دیاژنتیکی با زون های مخزنی، از داده های رسوب شناسی و لاگ های پتروفیزیکی مربوط به یک چاه کلیدی استفاده شده است. براساس مطالعات میکروسکوپی مقاطع نازک تهیه شده از مغزه، 8 ریزرخساره کربناته و 4پتروفاسیس آواری که در چهار محیط دریای باز، پشته های زیر آبی، لاگون و پهنه جزرومدی در یک رمپ کربناته هم شیب نهشته شده اند، شناسایی گردید. همچنین با تجزیه و تحلیل رخساره ها و با استفاده از لاگ های چاه پیمایی، 6 سکانس رسوبی مرتبه سوم شناسایی شد. از بین فرآیندهای دیاژنزی موثر بر این سازند انحلال و دولومیتی شدن با گسترش فضای خالی باعث افزایش خواص مخزنی و سیمانی شدن و تراکم باعث کاهش خواص مخزنی شده اند. سازند آسماری در چاه مورد مطالعه براساس مشخصات رسوبی و خواص پتروفیزیکی به 8 زون مخزنی تقسیم شده است. تطابق مرزهای دسته رخساره ای با مرز های زون های مخزنی در بیشتر موارد نشان می دهد که تغییرات خواص مخزنی بیشتر در ارتباط با تغییرات سطح آب دریا است. این مطلب در زون های پایینی به خوبی مشخص است.