تاثیر ویژگی های محیط محله بر سلامت روان با تکیه بر متغیر واسطه ای ترجیحات ساکنین

شهرنشینی در جهان سریع تر از سابق در حال رشد است. مناظر و طرح های محیط های شهری بر سلامت روان تاثیر می گذارند. این مطالعه به منظور تعیین رابطه بین ادراک از متغیرهای محیطی و سلامت روان در محله های مسکونی و همچنین نقش ترجیحات محیطی به عنوان متغیر میانجی در بین مردم مازندران انجام گردید. پژوهش حاضر با توجه به بررسی نقش ترجیح محیط به عنوان متغیر واسطه ای بینش جدیدی را در مورد ارتباط میان مولفه های محیط کالبدی و سلامت روان ارایه می دهد. داده های موردنیاز با استفاده از پرسش نامه در دو بخش و به طور هم زمان جمع آوری شده اند. در بخش اول برای اندازه گیری سلامت روان از پرسشنامه ی استاندارد استفاده گردید. سپس برای سنجش ادراک ویژگی های محله و ترجیحات افراد نسبت به محیط محله، تاثیر مولفه های یکسان، شامل؛ امنیت، امکانات، زیبایی شناسی و مقصد اندازه گیری شدند. سپس توسط برازش مدل یابی معادلات ساختاری مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج حاکی از این بود که ادراک ویژگی های محیط بر میزان سلامت روان موثر بوده و عامل ترجیح محیط به عنوان متغیر واسطه ای بر میزان سلامت نتیجه ی معکوس داشت. به طوری که کاهش ترجیحات محیط، منجر به افزایش سلامت روان گردید.