ارتباط انگ درونی و افسردگی مادران کودکان مبتلا به فلج مغزی: یک مطالعه مقطعی

حضور کودک فلج مغزی در خانواده، سبب پدیدآیی مشکلات روان شناختی مختلف در والدین می گردد. از جمله متغیرهای متاثر از حضور کودک ناتوان در خانواده انگ درونی است که می تواند باعث ایجاد یا تشدید افسردگی در مادر کودک فلج مغزی شود. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط انگ درونی و افسردگی مادران کودکان مبتلا به فلج مغزی در مراکز بهزیستی شهر ارومیه انجام گرفت.

این مطالعه یک پژوهش توصیفی از نوع مقطعی-همبستگی میباشد که در 1402 انجام شدهاست. 185 نفر از مادران کودکان فلج مغزی مراجعه کننده به مراکز بهزیستی شهر ارومیه که دارای شرایط ورود به مطالعه بودند، به روش در دسترس وارد مطالعه شدند. جهت گردآوری داده ها از فرم مشخصات جمعیت شناختی، پرسش نامه انگ درونی مادران دارای فرزند عقب مانده ذهنی و پرسشنامه افسردگی بک استفاده شد. این پژوهش در بازه ی زمانی 7 ماهه انجام گرفت و کلیه داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ی 22 و با استفاده از آمار توصیفی و ضریب همبستگی پیرسون مورد تحلیل و بررسی قرار گرفت.

میانگین نمره انگ درونی و افسردگی به ترتیب در مادران کودکان فلج مغزی (62/49 ± 33/83) از 196 و (53/13 ± 59/17) از 63 بود. در 6/21 درصد از مادران، سطوح بالای افسردگی گزارش گردید. همچنین بین انگ درونی و افسردگی مادران کودکان فلج مغزی، ارتباط مستقیم معنی داری بدست آمد (47/0=r، 0001>P).

از نتایج پژوهش حاضر چنین نتیجه گیری می شود که انگ درونی ناشی از داشتن کودک مبتلا به فلج مغزی می تواند با افسردگی مادران در ارتباط باشد. شناخت هرچه بیشتر مسیولین و سیاست گزاران عرصه سلامت از این ارتباط می تواند اهمیت بکارگیری اقدامات علمی و عملی در حوزه تغییر نگرش افراد در این زمینه و در نتیجه کاهش انگ درونی مادران کودک فلج مغزی را بیش از پیش نمایان سازد.