بهینه کردن کیفی و کمی محصول واکنش زنجیره ای پلیمراز ژن FOXE1 به عنوان ژنی غنی از GC

تقریبا 3 درصد از ژنوم انسان غنی از GC است. این نواحی اغلب در پروموتر ژن ها، به ویژه ژن های خانه دار و ژن های سرکوب گر تومور یافت می شوند. تکثیر این مناطق غنی از GC می تواند چالش برانگیز باشد. زیرا پایداری توالی DNA غنی از GC بیشتر بوده، همچنین ساختارهای ثانویه به آسانی در این مناطق تشکیل می شوند. ژن FOXE1 به خانواده بزرگی از فاکتورهای رونویسی تعلق دارد که برای مورفوژنز غده ی تیرویید ضروری می باشد و به عنوان فاکتور مستعد کننده در سرطان تیرویید غیر مدولاری نوع 4 معرفی شده است.

مطالعه ی حاضر از نوع تجربی است که به نحوه ی تکثیر قسمتی از توالی ژن FOXE1 با درصد بالای GC که با واکنش زنجیره ای پلیمراز معمولی قابل انجام نمی باشد پرداخته است.

نتایج این مطالعه نشان داد، استفاده از مواد تقویت کننده ی تکثیر مناطق غنی از GC، نظیر بتایین ودی متیل سولفوکسید (DMSO) به همراه واکنش زنجیره ای پلیمراز از نوع Touchdown در تکثیر توالی این ناحیه از ژن FOXE1 با تخریب ساختارهای ثانویه تشکیل شده در توالی و افزایش محصول واکنش موثر می باشد.

این روش می تواند برای تکثیر نواحی غنی از GC در ژن های دیگر، که درصد مشابهی از GC با ژن FOXE1 دارند به کار گرفته شود.