اثربخشی درمان مدیریت استرس بر تنظیم هیجان و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به کرونا

نظر به پیامدهای پاندمی کووید-19 در تنظیم هیجان و کیفیت زندگی افراد جامعه و اهمیت مدیریت استرس، موجب شد تا مطالعه حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان مدیریت استرس بر تنظیم هیجان و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به کرونا انجام شد.

این مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل همراه با دوره پیگیری بود. جامعه پژوهش شامل تمامی مبتلایان به بیماری کرونا مراجعه کننده به بیمارستان تخصصی و فوق تخصصی بهبود تبریز در پاییز سال 1400 بودند و نمونه موردنظر شامل 30 نفر از بهبودیافتگان مبتلابه کرونا بود که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی ساده در دو گروه کنترل و آزمایش گمارده شدند. گروه آزمایش 8 جلسه 90 دقیقه ای به مدت دو ماه تحت آموزش مدیریت استرس قرار گرفت و گروه کنترل در این مدت آموزشی ندید و در لیست انتظار برای آموزش ماند. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس تنظیم هیجانی گراس و جان (2003) و کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (2000) بود. تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS نسخه 24 و آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر بین گروهی انجام شد.

نتایج نشان داد بین دو گروه آزمایش و کنترل در پس آزمون متغیرهای تنظیم هیجان (0٫001>p) و مولفه های کیفیت زندگی (0٫001>p) تفاوت وجود داشت، همچنین در دوره پیگیری نتایج پایدار بود (0٫001>p).

نتایج نشان داد که درمان مدیریت استرس در بهبود تنظیم هیجان و کیفیت زندگی بیماران مبتلابه کرونا موثر بود، بنابراین، متخصصان سلامت می توانند از روش آموزش مدیریت استرس در کنار سایر روش های موثر برای بهبود ویژگی های روانشناختی مرتبط با کرونا استفاده کنند.