شناسایی و اولویت بندی عوامل موثر بر توسعه همکاری های حمل و نقل، گمرک و ترانزیت ایران با سایر کشورها

هدف از این تحقیق شناسایی و اولویت بندی عوامل موثر بر توسعه همکاری های حمل و نقل، گمرک و ترانزیت ایران با سایر کشورها است. این پژوهش از نظر روش یک پژوهش آمیخته است. بخش کیفی پژوهش شامل مصاحبه با خبرگان است، بنابراین جامعه آماری مورد نظر را خبرگان آشنا به موضوع پژوهش تشکیل دادند. در ابتدا نتایج بخش کیفی مصاحبه با روش داده بنیاد، اشتراوس و کوربین کدگذاری گردیده است و سپس شناسایی و رتبه بندی عامل های موثر بر توسعه همکاری های حمل و نقل، گمرک و ترانزیت ایران با سایر کشورها مورد بررسی قرار گرفت در بخش کمی نیز از پرسش نامه بسته استفاده گردید. جامعه آماری در بخش کیفی شامل 12 نفر از خبرگان و در بخش کمی شامل 127 نفر از کارشناسان و مدیران گمرکی می باشند. برای پایایی پرسش نامه بخش کمی روش آلفای کرونباخ مورد استفاده گردید. در مرحله و گام بعدی تحقیق با استفاده از روش کدگذاری محوری و با تجزیه و تحلیل در نظریه پردازی داده بنیاد رابطه بین طبقه های تولید شده در مرحله کدگذاری باز برقرار شده و ارتباط سایر طبقه ها با طبقه محوری در 6 عنوان که عبارتند از : 1. شرایط علی، 2. پدیده محوری، 3. راهبردها و اقدامات، 4. شرایط مداخله گر، 5. شرایط زمینه ای 6. پیامدها بر اساس مدل پارادایمی (استراوس و کوربین، 1998) به دست آمد. قبل از آن و با در نظر گرفتن این 6 طبقه و ارتباط آن ها با هم و با نظر اساتید و کارشناسان امر از کلیه شاخص های به دست آمده مقوله های اصلی و فرعی شناسایی شده و اولویت و رتبه بندی آن ها نیز مشخص گردیدند. در بخش کمی رنیز، روش تجزیه و تحلیل اطلاعات شامل آزمون t و با استفاده از معادلات ساختاری تعیین گردیده است و توسط نرم افزار اس پی اس اس و اسمارت پی ال اس مورد تحلیل قرار گرفت.