دشواری های قبر و قیامت در دعای ابوحمزه ثمالی

ماه مبارک رمضان، ماه ضیافت و مهمانی الهی است و سفره ضیافت الهی فراروی ما گسترده شده است. مسیله مهم، توجه به محتواهای این سفره الهی است. امام زین العابدین (ع) در شب های ماه رمضان بیشتر شب را به نماز می پرداخت و هنگام سحر دعای ابوحمزه را می خواند. به پیروی از امام سجاد (ع) مومنان خداجو نیز در دل شب با این مناجات و دعا با خدا سخن می گویند. ازآنجاکه دعای یاد شده را جناب ابوحمزه از امام سجاد (ع) نقل کرده است، به نام دعای ابی حمزه ثمالی مشهور شده است. [1] این دعا دربردارنده مفاهیمی مانند توحید، پیامبرشناسی، آخرت شناسی، دشواری های قبر و قیامت، سنگینی بار گناهان و لزوم اطاعت و پیروی از معصومان است. [1]. ابوحمزه ثمالی که نامش «ثابت بن دینار» است، از یاران مورداعتماد امامان بزرگوار بوده است. بنا بر نقل عالم معروف علم رجال «نجاشی»، وی به محضر چهار تن از ایمه، از امام سجاد تا امام کاظم (ع) رسیده و از آنان روایت کرده است؛ همچنین از بهترین راویان شیعه و مورد اعتماد کامل علمای امامیه است. امام صادق (ع) درباره وی فرمود: «ابوحمزه، در عصر خویش مانند سلمان است» (معجم رجال الحدیث، ج 4، ص 292). دعای ابوحمزه ثمالی را شیخ طوسی در مصباح المتهجد، سید بن طاووس در اقبال، علامه مجلسی نیز در ج نودوپنجم بحار الانوار، و شیخ عباس قمی در مفاتیح الجنان نقل کرده اند.