رابطه سواد اطلاعاتی و قابلیت های پژوهشی با نقش میانجی اخلاق پژوهشی

پیوند میان دانش و اطلاعات نظری و کاربردی با قابلیت ها و ظرفیت های پژوهشی، بدون توجه به اخلاق پژوهشی حلقه مفقودی است که راه به جایی نمی برد و نیازمند ورود محققان به حوزه اخلاق پژوهشی و رابطه ی آن با سایر متغیرها می باشد. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه سواد اطلاعاتی و قابلیت های پژوهشی با نقش میانجی اخلاق پژوهشی در بین دانشجویان تحصیلات تکمیلی تربیت بدنی انجام گرفت.

روش انجام پژوهش حاضر، توصیفی از نوع همبستگی مبتنی بر روش معادلات ساختاری بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانشجویان دانشگاه‏های تهران و علامه طباطبایی به تعداد 1100 نفر بود که بر اساس جدول مورگان و با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس،  نمونه‏ای به حجم 285 نفر انتخاب شدند. پرسشنامه های سواد اطلاعاتی، اخلاق پژوهشی و قابلیت های پژوهشی  برای جمع آوری داده‏ها مورد استفاده قرار گرفتند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS، روش های آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون، آزمون کایمو و بارتلت) و برای مدل سازی روابط بین متغیرها از نرم افزار Lisrel استفاده شد.

نتایج نشان داد سواد اطلاعاتی بر اخلاق پژوهشی اثر مستقیم دارد، همچنین اخلاق پژوهشی بر قابلیت های پژوهشی اثر مستقیم و معنادار دارد و سواد اطلاعاتی نیز بر قابلیت های پژوهشی اثر مثبت و مستقیم دارد. همچنین سواد اطلاعاتی از طریق اخلاق پژوهشی بر قابلیت های پژوهشی اثر غیرمستقیم دارد. 

بنابراین می توان نتیجه گرفت سواد اطلاعاتی و اخلاق پژوهشی از متغیرهای مهم و موثر بر قابلیت های پژوهشی می باشند.