بهره گیری از نام جای های مرکب در نام گذاری ضرابخانه های ساسانی با استناد به مسکوکات، مهرها و متون پهلوی

برپایه اسناد بجا مانده از دوره ساسانی چون کتیبه ها، مهرها و متون پهلوی بر ما مشخص می شود که گزینش نام های مرکب برای شهرها در این عصر بسیار رواج داشته است. شواهد نشان می دهد نام شهرهای ایران ساسانی که به صورت مرکب انتخاب می شد، از ترکیب دو یا سه واژه و حتی بیشتر نیز بوده است. ایرانیان در این دوره از تاریخ، علاوه بر نام شهرها در ابعاد مختلف اجتماعی، سیاسی و حتی نظامی، از این شیوه نام گذاری پیروی می نمودند. ما مشاهده می نماییم به سبب اهمیت سنت شهرسازی در عصر ساسانی و مبحث نام گذاری آن شهرها، شاهنشاهان ساسانی از نام خود برای نام گذاری شهرهای نوبنیاد بهره می بردند. بدین صورت که نام انتخاب شده نامی ترکیبی بوده است که یک جزء آن نام پادشاه سازنده آن شهر بود. به یمن همین روش نام گذاری است که امروزه نام مرکب شهرهای فراوانی از عصر ساسانی برایمان به یادگار مانده است. اکنون ما با بررسی نشانه های اختصاری نام های مرکب شهرها که در مسکوکات ساسانی بجای مانده و همچنین تطبیق آنها با کتیبه ها، مهرها و متون پهلوی ساسانی که حاوی ریخت کامل این شهرهای با نام مرکب هستند هم نشانه ی اختصاری مختص به این نام ها را به دست خواهیم آورد و هم موقعیت جغرافیایی دقیق آنها را شناسایی خواهیم نمود. تحقیق بر این مساله همچنین نشان خواهد داد یک نام مرکب که متشکل از دو، سه و یا حتی چهار واژه است، با اهدافی چون تبلیغات سیاسی شاهان به شکل نام اختصاری در معرفی نام شهرها صورت می گرفته است