ارزیابی کیفیت زندگی دانشجویان دندانپزشکی علوم پزشکی مشهد در ایام کرونا به وسیله پرسشنامه استاندارد WHOQOL-BREF

این مطالعه با هدف ارزیابی کیفیت زندگی دانشجویان عمومی و تخصصی دندانپزشکی در ایام کرونا به وسیله پرسشنامه استاندارد WHOQOL-BREF در دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام شد.

در این مطالعه مقطعی توصیفی -تحلیلی، 571 نفر از دانشجویان شرکت کردند. پرسشنامه طراحی شده توسط سازمان بهداشت جهانی با استفاده از ظرفیت گروه های دانشجویی در فضای مجازی و در پلتفرم Survey.porsline.ir، در اختیار دانشجویان دندانپزشکی علوم پزشکی مشهد که بر اساس ورودی و رشته های مختلف تخصص تقسیم شده بودند، قرار گرفت. پرسشنامه WHOQOL-BREF در چهارزمینه امتیاز بندی شد. در نهایت اطلاعات به دست آمده به صورت آماری در نرم افزار SPSS  نسخه 23 مورد تحلیل قرار گرفت. در این مطالعه جهت بررسی نمونه ها، از آزمونهای t مستقل، ANOVA یک طرفه و Bonferroni استفاده شد و سطح معنی داری در آزمونهای آماری برابر 5 درصد در نظر گرفته شد.

در دانشجویان عمومی بین حیطه های مختلف کیفیت زندگی و جنس ارتباطی دیده نشد. بین محل سکونت و حیطه های سلامت محیط (001/0 P-value <  )، سلامت روانی (04/0P-Value=)، سلامت جسمانی (03/0P-value=) و نمره کلی کیفیت زندگی (001/0 P-value <  ) ارتباط معنی دار دیده شد. نمره کلی کیفیت زندگی و تمامی حیطه های کیفیت زندگی با داشتن وسیله نقلیه ارتباط معنی داری داشت (001/0 P-value <  ).  در دانشجویان تخصصی ارتباطی بین کیفیت زندگی و جنس (01/0  (P-value=، محل سکونت(51/0 (P-value= و وسیله نقلیه (84/0  (P-value=دیده نشد.

نتایج این مطالعه نشان داد که به طور کلی کیفیت زندگی دانشجویان دندانپزشکی مورد مطالعه، بالاتر از50 درصد قرار داشت. وسیله نقلیه و سکونت در منزل شخصی تاثیر معنی داری بر کیفیت زندگی دانشجویان عمومی داشت. عوامل سکونت و وسیله نقلیه تاثیری بر کیفیت زندگی دانشجویان تخصصی نداشتند.