نقش حمایت اجتماعی و رضایت از زندگی بر فرسودگی تحصیلی دانشجویان دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی زاهدان در سال 1402

فرسودگی تحصیلی در دانشجویان به معنی ایجاد احساس خستگی نسبت به انجام تکالیف درسی، داشتن نگرش بدبینانه نسبت به تحصیل و مطالب درسی و احساس بی کفایتی تحصیلی است. پژوهش حاضر، با هدف بررسی نقش حمایت اجتماعی و رضایت از زندگی در فرسودگی تحصیلی دانشجویان دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی زاهدان صورت گرفت.

در این مطالعه مقطعی (توصیفی-تحلیلی)، تعداد 162 نفر دانشجوی دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی زاهدان با روش نمونه گیری تمام شماری، طبق معیارهای ورود وارد مطالعه شدند .ابزار پژوهش شامل پرسشنامه فرسودگی تحصیلی Breso و همکاران، پرسشنامه رضایت از زندگی Diener  و پرسشنامه مقیاس چندبعدی حمایت اجتماعی ادراک شده Zimet بود. اطلاعات جمع آوری شده وارد نرم افزار SPSS نسخه 18 شد و با استفاده از آزمون تی، آنالیز واریانس و تحلیل رگرسیون خطی تجزیه و تحلیل شد.                            

با توجه به نتایج به دست آمده، 4/65 % (106 نفر) از دانشجویان در سطح بالای فرسودگی تحصیلی قرار داشتند. نمرات حمایت اجتماعی (84/0±53/4) و رضایت از زندگی (07/4 ±38/13) در بیشتر دانشجویان نیز در گروه متوسط بود. تجزیه و تحلیل داده ها، اختلاف معنی داری در میانگین حمایت اجتماعی، رضایت از زندگی و فرسودگی تحصیلی با جنس و ترم تحصیلی نشان نداد (05/0<p) . نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون بدین گونه بود که رضایت از زندگی و حمایت اجتماعی، هر دو تاثیر معکوس و معنادار (156/0-=β  و 290/0-=β) بر فرسودگی تحصیلی داشتند.

  با توجه به یافته های مطالعه حاضر، بیشتر دانشجویان دندانپزشکی مورد مطالعه ما ، از سطح بالای فرسودگی تحصیلی برخوردار بودند و حمایت اجتماعی و رضایت از زندگی اکثر دانشجویان نیز در سطح مطلوبی قرار نداشت. از آنجایی که حمایت اجتماعی و رضایت از زندگی، تاثیر معکوس و معناداری بر فرسودگی تحصیلی داشتند، با افزایش این دو مولفه می توان سهم بزرگی در کاهش میزان فرسودگی تحصیلی در بین دانشجویان داشت.