تاثیر درمان شناختی رفتاری یکپارچه شده با ذهن آگاهی بر عدم تحمل ابهام و پریشانی روان شناختی در بیماران مبتلابه کووید-19

پژوهش حاضر باهدف بررسی تاثیر درمان شناختی رفتاری یکپارچه با ذهن آگاهی بر عدم تحمل ابهام و پریشانی روان شناختی در بیماران مبتلابه کووید-19 انجام شد.

این پژوهش در قالب یک طرح آزمایشی با پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری دو ماهه همراه با گروه کنترل انجام شد. از بین بیماران مبتلابه کووید-19 دارای سابقه بستری در شهر آمل در نیمه اول سال 1400 با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس 30 نفر انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل گمارش شدند. گروه شناختی رفتاری یکپارچه با ذهن آگاهی 8 جلسه گروهی مداخله دریافت کردند. شرکت کنندگان دو گروه، در مراحل پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری پرسشنامه پریشانی روان شناختی کسلر و همکاران (K10) و مقیاس عدم تحمل ابهام (IU-12) را تکمیل کردند. یافته های به دست آمده با استفاده از آزمون تحلیل واریانس آمیخته و آزمون تعقیبی بونفرنی در فضای نرم افزار SPSS26 مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت.

مداخله شناختی رفتاری یکپارچه با ذهن آگاهی تاثیرات معناداری بر کاهش عدم تحمل ابهام و پریشانی روان شناختی در بیماران مبتلابه کووید-19 داشت (001/0 <p).

مداخله شناختی رفتاری یکپارچه با ذهن آگاهی از اثربخشی قابل توجهی در جهت کاهش عدم تحمل ابهام و پریشانی روان شناختی در بیماران مبتلابه کووید-19 در ایران برخوردار است. ازاین رو متخصصین، پژوهشگران و درمان گران این حوزه می توانند از این مداخله به عنوان گزینه های موثر درمانی جهت بهبود کارکردهای روان شناختی بیماران مبتلابه کرونا استفاده کنند.