مقایسه تاثیر شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی با درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر پریشانی روان شناختی و امید در مردان مبتلا به نارسایی قلبی

فرایند درمان و عوارض نارسایی قلبی همراه با تنش، مشکلات خلقی، اضطرابی و احساس ناامیدی در مبتلایان است. نظر به اهمیت سلامت روان شناختی و امید در مقابله با پیامدهای بیماری و تاثیرگذاری درمان های مبتنی بر ذهن آگاهی بر آنها، هدف این پژوهش مقایسه تاثیر شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی با درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر پریشانی روان شناختی و امید در مردان مبتلا به نارسایی قلبی بود.

پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل و پیگیری سه ماهه بود. 45 نفر از مردان 35 تا 55 سال مبتلا به نارسایی قلبی مرحله ی B شهر اصفهان، به صورت هدفمند انتخاب و در سه گروه 15 نفری (دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل) با روش تصادفی ساده جای گذاری شدند. داده ها با مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس (DASS-42) لویبوند و لویبوند (1995) و مقیاس امید اسنایدر و همکاران (1991) در سه مرحله ی پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری جمع آوری شدند. مداخلات برای گروه های آزمایش اجرا شد. گروه کنترل مداخله ای نداشت. تحلیل داده ها با آزمون تحلیل واریانس آمیخته و آزمون تعقیبی بونفرونی انجام شد.

یافته ها نشان دهنده ی تفاوتی معنادار برای افسردگی، اضطراب، استرس و امید در دو گروه نسبت به گروه کنترل در پس آزمون و پیگیری بودند (0/05˂P). بین تاثیر شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی با درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افسردگی (0/005=P)، اضطراب (0/034=P) و امید (0/007=P)، تفاوتی معنادار مشاهده شد اما بین تاثیر دو مداخله بر استرس (0/451=P) تفاوتی معنادار وجود نداشت.

هر دو مداخله در مردان مبتلا به نارسایی قلبی افسردگی، اضطراب و استرس را کاهش و امید را افزایش دادند. بنابراین پیشنهاد می شود در مراکز درمانی همراه با درمان های پزشکی رایج به عنوان مداخلاتی مکمل اجرا شوند و برای مشکلات اضطرابی اولویت با به کارگیری شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی و برای مشکلات امید، خلقی و افسردگی، اولویت با درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد باشد.