ارزیابی فاکتورهای موثر بر بازشو در فضاهای داخلی مسکونی در میزان بهره برداری و تاثیر آن از نور طبیعی

با گذشت زمان و افزایش رو به رشد جمعیت شهری و محدودیت زمین در شهرها توسعه عمودی رواج پیدا کرد و آپارتمان ها و در ادامه مجتمع های مسکونی شکل گرفتند. این روند پیشرفت مسکن باعث کاهش توجه طراحان به فضاهای باز و نیمه باز در مجتمع های مسکونی شده است که این موضوع در نفوذ نور طبیعی به فضای داخلی نیز تاثیر بسیار زیادی بر جسم و روح انسان برجای می گذارد. سوال اصلی پژوهش حاضر آن است که چه عواملی در بازشوها و طراحی آن در فضای داخلی مسکونی می تواند کیفیت تاثیر نور طبیعی را ارتقا بخشد. هدف پژوهش ارزیابی فاکتورهای بازشو در فضای اصلی مسکونی در میزان بهره برداری و تاثیر آن از نور طبیعی است که بر روش اسنادی کتابخانه ای انجام گردیده است و در زمره پژوهش های توصیفی تحلیلی و کاربردی قرار می گیرد. محدوده موردمطالعه در این پژوهش زمینی با حدود مساحت 44222 متر مربع در منطقه 2 تهران می باشد که با توجه به تراکم جمعیت بالا نیاز به ایجاد مجتمع های مسکونی در این محدوده احساس می گردد. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از شبیه سازی توسط نرم افزار دیزاین بیلدر با هدف تعیین عوامل تاثیرگذار بر بهره برداری واحد های مسکونی از نور طبیعی انجام گردیده است. نتایج نشان می دهد، مساحت و عمق فضا 48٪، ابعاد و تناسبات پنجره 32٪، نوع شیشه 8٪، جهت گیری و موقعیت 7٪ و جداکننده پنجره 5٪ در بهره برداری فضای داخلی از نور طبیعی تاثیر دارند.