بررسی تاثیر اسپیرولینا و گل همیشه بهار بر شاخص های رشد، ایمنی و مقدار آستاگزانتین در بافت گورخرماهی (Danio rerio)

در مطالعه حاضر اثر گل همیشه بهار و اسپیرولینا، هر کدام به تنهایی و به صورت ترکیب با یکدیگر بر برخی شاخص های رشد،ایمنی، بقاء و مقدار آستاگزانتین در بافت گورخر ماهی مورد بررسی قرار گرفت. تعداد 120 عدد گورخر ماهی در قالب 4 تیمار (سه تکرار در هر تیمار با 30 ماهی در هر تیمار)، به صورت تصادفی در اکواریوم های 10 لیتری توزیع شدند. جیره شاهد بر اساس جیره غذایی پایه بدون افزودنی، جیره تیمار دوم حاوی 25 گرم پودر اسپیرولینا (SP) بر کیلوگرم خوراک پایه، جیره تیمار سوم حاوی 25 گرم بر کیلوگرم پودر گل همیشه بهار (MG) بر خوراک پایه، و جیره تیمار چهارم نیز حاوی 25 گرم بر کیلوگرم پودر گل همیشه بهار (MG) و 25گرم اسپیرولینا (SP+MG) بر کیلوگرم خوراک پایه تهیه شد. در پایان دوره برخی از شاخص های ایمنی و آستاگزانتین در بافت بررسی گردید.  نتایج حاصل از این مطالعه نشان دهنده تاثیر معنی دار اسپیرولینا (SP)، پودر گل همیشه بهار (SP+MG) و ترکیب پودر اسپیرولینا و همیشه بهار (SP+MG) بر ایمنی و آستاگزانتین می باشد (05/0>P). به ترتیب تیمار SP+MG و MG به طورمعنی داری باعث افزایش پروتیین کل، لیزوزیم و آستاگزانتین در بافت ماهی شدند و بیشترین مقدار IgM نیز در تیمار MG مشاهده شد(05/0>P). هرچند که تفاوت معنی داری در ارتباط با رشد و بقاء مشاهده نگردید.