شناسایی کانون آریتمی تاکیکاردی کانونی دهلیزی (Focal Atrial Tachycardia (FAT) با استفاده از آنالیز سیگنال Electrocardiogram (ECG)]

مطالعه سیستم الکتریکی قلب را الکتروفیزیولوژی قلبی می نامند. یکی از روش های متداول درمان آریتمی قلبی، عضوبرداری فرکانس رادیویی (ابلیشن) است. مشکل اصلی این روش تعیین موقعیتی از قلب است که باید تحت ابلیشین قرار گیرد. از آنجا که سیگنال الکتروکاردیوگرام (Electrocardiogram ECG)) به عنوان یک ابزار غیرتهاجمی، ایمن و سریع برای درک فعالیت الکتریکی قلب به کار می رود. پژوهش حاضر در نظر دارد کانون مولد تاکیکاردی کانونی دهلیزی را بر اساس آنالیز سیگنال ECG با استفاده از الگوریتم تجزیه تنک شناسایی کند.

12 لید سیگنال ECG، 48 بیمار مبتلا به تاکیکاردی کانونی دهلیزی ثبت و ذخیره می شود. پس از پیش پردازش سیگنال های ECG، با استفاده از الگوریتم پن-تامپکینز تک تک ضربان های هر سیگنال جداسازی می شود. ضرایب تنک داده های تست بر اساس الگوریتم تجزیه تنک محاسبه شده و داده های تست طبقه بندی می شوند. 4 ناحیه در دهلیز راست، یک ناحیه در سپتوم بین دو دهلیز و 4 ناحیه در دهلیز چپ، به عنوان 9 کلاس طبقه بندی در نظر گرفته شده و موقعیت کانون مولد در هر داده تست تعیین می شود.

ابتدا قرارگیری کانون مولد تاکیکاردی در دهلیز راست و یا دهلیز چپ شناسایی شده و سپس موقعیت دقیق آناتومیکی در هر دهلیز تخمین زده می شود. میانگین صحت شناسایی کانون مولد تاکیکاردی در 5 بار اجرای الگوریتم برابر 2/87 ± 81/27 به دست آمده است. میانگین صحت شناسایی کانون مولد تاکیکاردی در 4 ناحیه دهلیز راست برابر 61/73، در ناحیه سپتوم برابر 64/05 و در 4 ناحیه دهلیز چپ برابر65/16 درصد محاسبه شده است.

براساس یافته های پژوهش، موقعیت قرارگیری کانون مولد تاکیکاردی کانونی دهلیزی با استفاده از آنالیز سیگنال ECG، قبل از انجام مطالعه الکتروفیزیولوژیک، با دقت مناسبی قابل شناسایی است.