دلالت های آیه 122 سوره توبه بر رد شبهه ی «امکان خطای ولی فقیه در عصر غیبت»

یکی از شبهاتی که برضد مبانی فکری حکومت اسلامی به ویژه مسیله ولایت فقیه ترویج می شود این است که: چرا باید از رهبر غیرمعصوم، اطاعت بی چون و چرا کرد؟! در این پژوهش به روش توصیفی - تحلیلی، شبهه مذکور در حوزه اطاعت غیر مجتهد (مکلفی) که یقین به خطای مجتهد یا ولی فقیه نداشته باشد به وسیله اصل حجیت اجتهاد بر اساس آیه 122 سوره توبه پاسخ داده می شود؛ زیرا در این آیه شریفه بحث درباره اسلام شناس هایی است که به تعبیر آیه، ملزم به تفقه در دین هستند و تمام سعی و کوشش خود را برای به دست آوردن حکم واقعی می نمایند. از سوی دیگر بر اساس این آیه، خداوند حجیت داده به فتوای مجتهدی که غیرمعصوم است و در هر یک از شیوه های استنباط احکام فقهی بر اساس طرقی که شارع مقدس وضع کرده، آنچه مهم است، بحث حجیت است که خود شارع این راه ها را حجیت بخشیده است. افزون بر آن، در صدور احکام به ویژه احکام حکومتی، با توجه به مقتضیات زمان و مکان و بحث تزاحم احکام، ممکن است مصلحتی نهفته باشد که مکلف یا مقلد عادی متوجه آن نباشد؛ و لذا لوازم نقد صحیح در مواردی برای مقلد عادی موجود نیست تا بتواند احکام مجتهد جامع الشرایط را نقد کند و یا به مصلحت حکم دست یابد.