پنهان کاری در خانه، پنهان کاری در رفتار تحلیل اجتماعی پنهان کاری در معماری و در اخلاق اجتماعی ایران دوره قاجار از خلال سفرنامه های فرنگیان

معماری در هر جامعه متاثر از هنجارها و ارزش های حاکم بر آن جامعه است. معماری ایرانی نیز از این قاعده مستثنا نیست و در طول تاریخ چند هزارساله خود در پیوند با فرهنگ و شیوه های زیست ایرانیان تکامل یافته است. درون گرایی و پنهان کاری در معماری و نیز تفکیک اندرونی و بیرونی در خانه های سنتی، یکی از ویژگی های برجسته معماری ایرانی است. در این مقاله به ارتباط این جلوه معماری با اخلاق اجتماعی ایرانیان در دوره قاجار پرداخته و به دنبال ریشه های مشترک دوگانه درون و بیرون در معماری و شخصیت ایرانی در شرایط اجتماعی ایران هستیم. روش تحقیق در این مقاله تفسیری تاریخی و با اتکا به داده های به دست آمده از سفرنامه های سیاحان اروپایی است. یافته های تحقیق نشان می دهد که ناامنی اجتماعی موجود در جامعه، که خود درنتیجه عواملی چون شیوه های حکومت استبدادی و خودسرانه بوده، عامل موثری بر شکل گیری این روحیه در افراد و متعاقبا در خانه ها و سایر بناها بوده است و این امر با توجه به پیشینه ها و ارزش های فرهنگی ایرانیان به صورت های مشخصی بروز و ظهور یافته است.