مدل سازی مدیریت کارآمد سرمایه اجتماعی در سازمان های ورزشی

هدف از پژوهش حاضر ارایه الگوی پارادایمی مدیریت کارآمد سرمایه اجتماعی در سازمان های ورزشی بود. این پژوهش از نظر ماهیت پژوهش کاربردی، نحوه و روش اجرا کیفی کمی (آمیخته)، و از لحاظ رویکرد استقرایی اکتشافی است. جامعه آماری پژوهش خبرگان آگاه به حوزه تحقیق بودند. نمونه گیری به صورت هدفمند و با روش گلوله برفی انجام پذیرفت. ابزار گردآوری داده در بخش کیفی مصاحبه از نوع نیمه ساختار یافته بود. در این مطالعه با 16 نفر مصاحبه انجام شد که پس از مصاحبه چهاردهم تکرار در اطلاعات دریافتی به وضوح قابل مشاهده بود و به مرحله اشباع نظری رسید. با این حال، جهت اطمینان از کفایت دو مصاحبه دیگر نیز به انجام رسید. جهت تعیین روایی از معیار مقبولیت لینکلن و گوبا و جهت تعیین پایایی از روش حسابرسی فرایند و توافق درونی استفاده شد. داده ها طی سه مرحله کدگذاری باز و محوری و انتخابی تحلیل شدند. در سه مرحله کدگذاری، مقوله های اصلی و مولفه ها شناسایی و به یک دیگر مرتبط شدند که عبارت بودند از مقوله ارتباطی (اعتماد فردی و اعتماد متقابل)، مقوله شناختی (رعایت هنجار و احساس امنیت)، مقوله ساختاری (دموکراسی سازمانی)، و مقوله عاطفی (همدلی و سلامت روانی). در نهایت مفاهیم احصاشده در نرم افزار Smart Pls تحلیل شدند و مدل نهایی شکل گرفت. توجه به مدل ارایه شده می تواند زمینه ساز مدیریت و توسعه سرمایه اجتماعی در سازمان های ورزشی و بهره گیری از مزایای آن شود.