نقشه راه مرجعیت در علم، فناوری و نوآوری براساس اسناد بالادستی

پژوهش حاضر به دنبال تبیین و کسب شناخت از اهداف، سیاست ها و شاخص های مرجعیت علمی براساس اسناد بالادستی نظام جمهوری اسلامی ایران به عنوان پیش نیاز حرکت به سوی آن است. این پژوهش به بررسی ابعاد و سطوح، اهداف، سیاست ها و شاخص های مرجعیت علمی براساس اسناد بالادستی به منظور زمینه سازی برای حرکت نهادهای ذی ربط در مسیر تدوین برنامه راهبردی، منطبق با این خطوط کلی پرداخت.روش شناسی: این مطالعه از نظر هدف، کاربردی بوده و از جنس سیاست پژوهی است. با روش سندکاوی، اسناد بالادستی کشور، تحلیل شده و اهداف، سیاست ها و راهبردها و شاخص های ارایه شده برای مرجعیت، استخراج و تبیین می شود. بررسی اسناد نشان می دهد که در عین اینکه این اسناد دارای چارچوب های منحصربه فرد، رویکردها و نقاط تمرکز متفاوت هستند اما در برخی جنبه ها مشابه و هماهنگند. در این اسناد، وجود مواردی ازقبیل پذیرش دانشجویان خارجی، ایجاد شعب بین المللی دانشگاه ها و... حاکی از آن است که مرجعیت در سطح «آموزش» نیز مطرح است. تولیدات علمی باکیفیت، پژوهش های بین المللی، نشریات معتبر و... بخشی از تبیین این مفهوم را در بخش «تحقیق و پژوهش» برعهده دارند. توجه به صادرات محصولات و کالاهای فناورانه، اختراعات ملی و بین المللی و فناوری های پیشرفته، نشان از توجه به بعد «فناوری و نوآوری» در جهت دستیابی به مرجعیت علمی است. توجه به مفاهیم و گزاره های مختلف در اسناد بالادستی، جنبه هایی از مفهوم مرجعیت را پیش روی ما می گشاید. به نحوی که می توان گفت مرجعیت در سطح مقالات و مجلات، دانشمندان و پژوهشگران، نهادهای آموزشی و پژوهشی و محصولات و کالاها اتفاق می افتد.