تاثیر مدیریت استعداد بر تعهد سازمانی با نقش میانجی عدالت سازمانی در میان کارکنان دانشگاه فرهنگیان استان آذربایجان غربی

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر مدیریت استعداد بر تعهد سازمانی با نقش میانجی عدالت سازمانی در میان کارکنان دانشگاه فرهنگیان استان آذربایجان غربی می باشد. پژوهش حاضر از لحاظ هدف، کاربردی و از نظر ماهیت، توصیفی از نوع پیمایشی - علی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کارکنان دانشگاه فرهنگیان استان آذربایجان غربی با حجم 96 نفر بود که با استفاده از روش سرشماری تمام اعضای جامعه آماری موردنظر برای پژوهش انتخاب گردیدند. روش گردآوری داده ها میدانی و ابزارهای مورد استفاده پرسشنامه استاندارد مدیریت استعداد کانینگهام (2007)، عدالت سازمانی نیهوف و مورمن (1993) و تعهد سازمانی دیک و متکالف (2001) است. روش تجزیه وتحلیل داده ها مدل سازی معادلات ساختاری حداقل مربعات جزیی (SEM) با استفاده از Smart PLS می باشد. تجزیه وتحلیل داده های جمع آوری شده نشان داد، مدیریت استعداد به میزان 83 درصد بر عدالت سازمانی و به میزان 42درصد بر تعهد سازمانی کارکنان موثر است. عدالت سازمانی نیز به میزان 48درصد بر تعهد سازمانی تاثیرگذار است. همچنین مدیریت استعداد با نقش میانجی عدالت سازمانی بر تعهد سازمانی کارکنان با استفاده از آزمون سوبل به میزان 21/4 تاثیرگذار می باشد؛ بنابراین با توجه به نتایج آماری، کلیه فرضیات تحقیق تایید و این نتیجه کلی پژوهش حاصل گردید که عدالت سازمانی بین رابطه مدیریت استعداد و تعهد سازمانی کارکنان نقش میانجی را دارد.