بررسی علل آسیب های نوزادی در فرآیندهای زایمانی در پرونده های ارجاع شده به اداره پزشکی قانونی استان کهگیلویه و بویراحمد طی سال های 1390 تا 1400

صدمات هنگام تولد به عنوان اختلال در عملکرد بدن نوزاد و به دلیل حوادث نامطلوب در هنگام تولد، می تواند اجتناب پذیر یا اجتناب ناپذیر تعریف شود. علی رغم مراقبت های دقیق قبل از زایمان، معمولا در زایمان های طولانی و سخت یا ناهنجاری های جنین، ترومای هنگام زایمان رخ می دهد، هرچند در زایمان هایی که در بررسی اولیه بدون مشکل می باشند نیز ممکن است که رخ دهد. لذا هدف از این مطالعه تعیین و بررسی علل آسیب های نوزادی در فرآیندهای زایمانی در پرونده های ارجاع شده به اداره پزشکی قانونی استان کهگیلویه و بویراحمد طی سال های 1390 تا 1400 بود.

 این پژوهش،  یک مطالعه توصیفی مقطعی گذشته نگر با هدف بررسی آسیب های نوزادی در فرایندهای زایمانی می باشد. جامعه آماری آن شامل کلیه پرونده های شکایتی در رشته زنان و مامایی موجود در اداره پزشکی قانونی استان کهگیلویه و بویراحمد طی10 سال (14001390) می باشد. ابزار گردآوری اطلاعات شامل چک لیست و فرم حاوی اطلاعات مورد نظر بود که به وسیله پژوهشگر با استفاده از پرونده های ارجاع شده به اداره کمیسیون های پزشکی قانونی تهیه و تکمیل شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون های آماری کای اسکویر تجزیه و تحلیل شدند.

نتایج نشان داد 58 پرونده مورد بررسی قرار گرفتند که 39 نوزاد در هنگام تولد با فاصله کوتاهی از بدو تولد فوت کرده اند و علت شکایت آنها مرگ نوزاد بوده است، 19 نوزاد زنده متولد شده و علت شکایت آنها آسیب هنگام تولد بوده است. آسیب های نوزادی شامل؛ هیپوکسیک ایسکمیک به عنوان شایع ترین آسیب؛ آسیب های عصبی اسکلتی که فلج ارب دوشن به عنوان شایع ترین آسیب در این گروه و شکستگی های استخوانی ازجمله؛ شکستگی هومروس، کلاویکل، اسکپولا و فمور بودند.  39 نوزاد فوت کردند که 10 نوزاد دارای آسیب عصبی، 8 نفر آسپیراسیون مکونیوم، 4 نفر به دلیل آسفیکسی و سایر موارد فوت شد، هم چنین نتایج نشان داد که یک نفر دارای آسیب بافتی از نوع کبودی بود.

نتایج مطالعه حاضر نشان داد مرگ میر نوزادان در اثر ترومای زایمانی ناشی از حوادث؛ هایپوکسیک ایسکمیک، آسیب های اسکلتی و ترمای بافت نرم می باشد که این اختلالات تحت تاثیر عوامل مختلفی بوده و با شناسایی آنها می توان میزان آسیب های نوزادی را کاهش داد.