تاثیر مهربانی و شوخ طبعی مدیران بر جذابیت برند کارفرما با نقش میانجی گر کارآفرینی سازمانی

 هدف این پژوهش تعیین تاثیر مهربانی و شوخ طبعی مدیران بر جذابیت برند کارفرما با نقش میانجی کارآفرینی سازمانی در دانشگاه های خصوصی استان هرات است.   

 این پژوهش بر اساس روش توصیفی پیمایشی  و بر اساس هدف کاربردی است. جامعه آماری پژوهش شامل مدیران دانشگاه های خصوصی استان هرات  است که 360 نفر از بین 714 نفر با استفاده از نمونه گیری تصادفی طبقه ای متناسب با حجم، انتخاب شدند. برای جمع آوری داده های اولیه از روش پرسشنامه و داده های ثانویه با روش کتابخانه ای جمع آوری گردیده است. این پژوهش شامل چهار متغیر مهربانی مدیران، شوخ طبعی مدیران، جذابیت برند کارفرما و کارآفرینی سازمانی است. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها و پاسخگویی به فرضیه های پژوهش، از تکنیک تحلیل عاملی تاییدی (CFA) و مدل سازی معادلات ساختاری (SEM) استفاده شده است. بدین منظور از نرم افزار Amos24 مورد استفاده قرار گرفته است.

 نتایج این پژوهش نشان داد که تاثیر مهربانی مدیران با ضریب مسیر  70/0 و شوخ طبعی مدیران با داشتن ضریب مسیر 33/0 در جذابیت برند کارفرما مورد تایید قرار می گیرد. نتایج فرضیات سوم و چهارم همچنین نشان می دهد که مهربانی و شوخ طبعی مدیران با ضرایب مسیر 015/0 و 03/0 نقش میانجی را در رابطه بین مهربانی و شوخ طبعی مدیران بر جذابیت برند کارفرما بازی می کند. بر اساس نتایج آزمون فرضیه ها مهربانی مدیران (70 درصد) و شوخ طبعی مدیران (33 درصد) بر جذابیت برند کارفرما تاثیر مستقیم و معنادار دارد و نقش میانجی گری کارآفرینی سازمانی در تاثیر مهربانی و شوخ طبعی مدیران برجذابیت برند کارفرما نیز مورد تایید قرار گرفت.

 مهربانی و شوخ طبعی مدیران و همچنین کارآفرینی سازمانی به عنوان متغییر میانجی، برای موفقیت دانشگاه ها نقش مهم و قابل توجهی را ایفا می نمایند و از طریق این عوامل می توان جذابیت برند کارفرما را در این دانشگاه ها بهبود بخشید. این سه متغیر، جذابیت برند کارفرما را در دانشگاه های خصوصی استان هرات، در جهت مثبت هدایت می کنند. مدل ساختاری به دست آمده، تاثیر علی مهربانی مدیران و شوخ طبعی مدیران را بر جذابیت برند کارفرمایی دانشگاه های خصوصی و بر کارآفرینی سازمانی نشان داد. نتایج پژوهش حاضر در دانشگاه های استان هرات کاربرد عملی دارد. بنابراین، از منظر عملی، با توجه به یافته های پژوهش، و بر اساس تاثیری که کارآفرینی سازمانی بر جذابیت برند کارفرما دارد، دانشگاه ها می توانند با تدوین برنامه های کارآفرین محور، از روش های مشارکت محور برای همکاری کارآفرینان با یکدیگر استفاده کنند. همچنین با توجه به تاثیر قابلیت نوآوری بر عملکرد فعالیت های دانشگاهی، ایجاد فضای انگیزشی برای نوآوری، ایجاد فرصت برای کارکنان برای ارایه ایده، نادیده گرفتن شکست های احتمالی در ارایه نوآوری ها و ایجاد فضای دوستانه در محیط کار، می تواند قابلیت های نوآوری و کارآفرینی را افزایش دهد. در نهایت مهربانی مدیران، شوخ طبعی مدیران و افزایش توانمندی های کارآفرینی کارکنان دانشگاه، منجر به ایجاد کسب و کارهای کارآفرین محور می شود که ویژگی های اصلی آن خلاقیت، نوآوری و ارزش آفرینی و در نتیجه موجب  افزایش جذابیت برند کارفرما در  دانشگاه می گردد.