مطالعه انگل شناسی و ملکولی نوزموزیس در زنبورستان های مهاجر در استان هرمزگان ،جنوب ایران

نوزموزیس یک بیماری میکروسپوریدیایی ناشی از Nosema ceranae و Nosema apis است که باعث آلودگی زنبوران بالغ در کلنی های زنبورعسل در سراسر جهان می گردد. انتقال اسپورهای نوزما از طریق مسیرهای مدفوعی-دهانی و دهانی- دهانی اتفاق می افتد. با توجه به اهمیت سلامت زنبورهای عسل، هدف از این مطالعه بررسی فراوانی آلودگی با نوزما در زنبوداری های مهاجر به استان هرمزگان با استفاده از روش های میکروسکوپی و مولکولی بود. بدین منظور از 84 زنبورستان مهاجر در استان هرمزگان نمونه برداری شد، بدین صورت که از هر زنبورستان 10 کندو انتخاب شده و از هر کندو 20 تا 30 زنبورعسل مسن به صورت تصادفی انتخاب شده و به آزمایشگاه منتقل شدند. در آزمایشگاه، شکم زنبورها با پنس و قیچی حشره شناسی از بقیه بدن جدا شده و در هاون حاوی سرم نمکی آسیاب شد. سوسپانسیون تهیه شده با عبور از الک صاف شده و به لوله های آزمایش منتقل و سانتریفیوژ گردید. رسوب ته لوله های ازمایش به طور مکرر با افزودن سرم فیزیولوژی و سانتریفیوژ شسته شده و برای تشخیص عفونت نوزما با روش های میکروسکوپی و مولکولی مورد بررسی قرار گرفتند. در بررسی میکروسکوپی، اسپورهای گونه هایNosema  در 38.2 درصد زنبورستان ها مشاهده شدند. با روش PCR اما 39.2 درصد زنبورستان ها آلوده به  N. ceranae تشخیص داده شدند. هیچ موردی از آلودگی N. apis مشاهده نشد. با توجه به فراوانی قابل ملاحظه ی آلودگی نوزما در زنبورستان های مهاجر به استان هرمزگان، انجام اقدامات بهداشتی مناسب همچون غربال گری زنبوستان های کشوز با روش های تشخیصی مناسب و آموزش زنبورداران جهت ضدعفونی صحیح کندوها برای کنترل بیماری در زنبورستان های ایران توسط مسئولان بهداشتی دامپزشکی ضروری است.