بررسی بازماندگی، تنظیم اسمزی و برخی شاخص های یونی بچه ماهی ازون برون (Acipenser stellaus) طی دوره سازگاری در آب دریای خزر

قابلیت سازگاری ماهیان با شوری های مختلف بستگی به تنظیم اسمزی، یونی و بیوشیمیایی دارد از طرفی انتقال ماهیان به آب شور باعث توسعه مکانیسم هموستازی اسمزی و یونی آنها می شود. عادت دهی بچه ماهیان ازون برون در چهار تیمار وزنی شامل 1-5/0 ، 3-1، 5-3 و 10-5 گرمی در آب با چهار سطح از شوریهای 5/0، 4، 8 و 12 گرم در لیتر طی 8 مرحله آزمایش و هر آزمایش در 4 تیمار پیش بینی شده انجام گردید. هر آزمایش در مدت زمانی حدود یک ماه به همراه غذادهی با غذاهای زنده ترجیحا گاماروس، کرم نرئیس دریایی، شیرونومیده در حد اشباع 6 وعده در روز تغذیه و همچنین سیفون روزانه و تعویض آب انجام شد. اسمولاریته و فاکتورهای کلراید، کلسیم، سدیم و پتاسیم در سرم خون ماهیان مورد اندازه گیری قرار گرفت. در بررسی تطابق و سازگاری این ماهی با شرایط تغییر شوری، نتایج نشان داد که با افزایش شوری، سطوح ترکیبات یونی پتاسیم، سدیم، کلراید و اسمولاریته خون افزایش یافت. بچه ماهیان ازون برون قادر هستند فشار اسمزی و ترکیب یونی سرم خون خود را هنگامی که از محیط هیپراسموتیک به محیط هیپواسموتیک یا برعکس مهاجرت می نمایند، تنظیم کنند. میزان اسمولاریته خون بچه ماهیان با وزن 10-5 گرم بیشتر از سایر اوزان بوده و کمترین میزان اسمولاریته در آب شیرین (5/0 گرم در لیتر) مشاهده گردید. نتایج این بررسی نشان داد مقدار پتاسیم سرم خون با گذشت زمان و افزایش شوری کاهش و میزان سدیم، کلسیم سرم خون افزایش یافت.