بررسی عملکرد رزین های تانن پایه در مقایسه با رزین ملامین فرمالدئید در بهبود ویژگی های فیزیکی و مکانیکی چوب

عملکرد رزین های تانن عاری از فرمالدهید و تانن-رزورسینول-فرمالدهید در مقایسه با رزین ملامین فرمالدهید به منظور اصلاح ویژگی های فیزیکی و مکانیکی چوب بلوط بلندمازو (Quercus castaneifolia) مورد بررسی قرار گرفت. رزین ملامین فرمالدهید تا غلظت 25 درصد رقیق شد و متعاقبا از 5 درصد کاربامید برای کاهش ویسکوزیته آن استفاده شد. محلول آبی 30 درصد تانن متراکم به همراه محلول 33 درصد هیدروکسید سدیم و 6 درصد هگزامین (بر مبنای وزن خشک تانن) نیز برای تهیه رزین تانن عاری از فرمالدهید در محدوده pH 10 مورد استفاده قرار گرفت. رزین تانن-رزورسینول-فرمالدهید نیز در pH برابر با 8 سنتز شد. پس از اشباع نمونه های چوبی با فرآیند سلول خالی و خشک کردن آن ها با یک برنامه رطوبت پایه، گیرائی رزین در آون در دمای 2±103 درجه سانتی گراد به مدت 48 ساعت و سپس در دمای 120 درجه سانتی گراد به مدت 4 ساعت انجام شد. نتایج نشان داد که اصلاح چوب با هر سه نوع رزین منجر به کاهش رطوبت تعادل، بهبود پایداری ابعاد و آب گریزی سطح می شود ولی بر سختی و مدول الاستیسیته آن تاثیر معنی داری ندارد. درصد افزایش وزن چوب پس از اصلاح با رزین ملامین فرمالدهید (23/8 درصد) تقریبا دو برابر مقدار آن در چوب اصلاح شده با رزین های تانن پایه بود. رزین ملامین فرمالدهید عملکرد مطلوب تری در مقایسه با رزین های تانن پایه داشت، ضمن اینکه شدت تغییر رنگ چوب پس از اصلاح نیز کمتر بود. فرآیند اصلاح با رزین تانن-رزورسینول-فرمالدهید در مقایسه با رزین تانن عاری از فرمالدهید در بهبود ویژگی ها، با موفقیت بیشتری همراه بود.