تاثیردلبستگی به خدا بر اضطراب هستی و سلامت معنوی در بهبود یافتگان کووید -19

 شناسایی و بررسی متغیرهای روان شناختی و باورهای مذهبی موثر در رفتارهای بعد از ابتلا به کووید19 گامی اساسی در طراحی مداخلات رفتاری با هدف آسیب کمتر در دوران پساکرونا است. هدف مطالعه ی حاضر بررسی تاثیر دل بستگی به خدا بر اضطراب هستی و سلامت معنوی در بهبودیافتگان کووید19 بود.

پژوهش حاضر توصیفی از نوع هم بستگی است. جامعه ی پژوهش بهبودیافتگان از کووید19 در سال 1400-1399 بودند و از بین آن ها با استفاده از روش نمونه گیری دردسترس، 185 نفر انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها سوالات دموگرافیکی، پرسش نامه ی سلامت معنوی پولوتزین و الیسون (1982)، پرسش نامه ی دل بستگی به خدای بک و مک دونالد (2004) و پرسش نامه ی اضطراب هستی گودوگود (1974) بودند. برای تحلیل آن ها از مدل معادلات ساختاری و نرم افزار AMOS نسخه ی 24 استفاده شد.

یافته ها نشان داد بین دل بستگی به خدا و سلامت معنوی  در بهبودیافتگان کووید19 رابطه ی مثبت و معنادار، بین دل بستگی به خدا و اضطراب هستی رابطه ی معکوس و معناداری وجود دارد. مقدار تاثیر دل بستگی به خدا بر سلامت معنوی 31/0 و بر اضطراب هستی 26/0- بود (01/0<p).

نتایج نشان می دهد که افزایش دل بستگی به خدا در بهبودیافتگان از کووید19 موجب افزایش سطح سلامت معنوی و کاهش اضطراب هستی می شود.