اثربخشی معنادرمانی بر احساس انرژی و عزت نفس معنوی سالمندان مقیم خانه سالمندان

تغییراتی که در دوران سالمندی ایجاد می شود منجر به کاهش میزان زیادی از توانایی بدنی و ایجاد احساس پوچی و سرباری آنها می شود. بنابراین این مطالعه با هدف بررسی اثربخشی معنادرمانی بر احساس انرژی و عزت نفس معنوی سالمندان انجام شد. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر ماهیت پژوهش، جزء پژوهش های نیمه-آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل و دوره پیگیری بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمامی سالمندان بالای 65 سالمندان شهر قزوین در سال 1402 بود که از میان آنها نمونه ای به حجم 40 نفر به روش نمونه گیری دردسترس و براساس معیارهای ورود و خروج انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه 20 نفر) گمارده شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل دو پرسش نامه احساس انرژی اتواتر و کارملی و عزت نفس معنوی فرهوش و همکاران بود. همچنین پروتکل معنادرمانی فرانکل در قالب 8 جلسه 90 دقیقه ای استفاده شد. داده ها با روش تحلیل کوواریانس تک متغیره در نرم افزار SPSS نسخه 27 تحلیل شدند. یافته های پژوهش نشان داد که معنادرمانی باعث افزایش معنادار احساس انرژی و عزت نفس معنوی سالمندان شد. بر اساس یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که تقویت توانمندی معنوی با معنادرمانی می تواند افزایش احساس انرژی و عزت نفس معنوی سالمندان را در بر داشته باشد.