شناسایی عوامل موثر بر ایجاد تعاملات اجتماعی و امنیت عملکردی؛ مطالعه موردی: مسکن مهر شهرستان بروجرد

با رشد جمیعت و افزایش نیاز به مسکن، ایجاد و طرح مسکن مهر در قالب مجتمع های مسکونی در اطراف شهرها شروع شد. اما به دلایلی همچون مکان گزینی نامناسب، سکونت افراد با فرهنگ های مختلف و نبود برنامه ای مدون، کیفیت مطلوبی مانند یک خانه ایرانی ندارد. عدم توجه به کیفیت مسکن سبب می شود کاهش امنیت و تعاملات اجتماعی در مجتمع های مسکونی می شود. این پژوهش با هدف شناسایی عوامل موثر بر ایجاد تعاملات اجتماعی و امنیت عملکردی همچنین تاثیر متقابل این دو بر یکدیگر در مسکن مهر شهر بروجرد انجام شده است. روش تحقیق، توصیفی - تحلیلی در بستر پیمایشی و مطالعه موردی است و از روش های تفسیری و پیمایشی در فرایند انجام تحقیق استفاده شده است، که علت نبود امنیت و تعامل اجتماعی را در نمونه موردمطالعه بررسی کرده است. حجم نمونه 373 نفر محاسبه و برای تجزیه وتحلیل داده ها از نرم افزار SPSS26 و همچنین از آزمون انحراف معیار، رتبه بندی فریدمن و همبستگی اسپیرمن استفاده شده است. یافته های به دست آمده از پژوهش حاضر رابطه همبستگی مستقیم بین امنیت و تعامل اجتماعی به صورت کلی را با ضریب 514/0 تایید می کند. رابطه همبستگی میان ابعاد امنیت و تعامل اجتماعی به ترتیب در بعد کالبدی، عملکردی و ادراکی با ضریب 613/0، 295/0 و 159/0 تایید می شود. همچنین همبستگی میان معیارها و مولفه های تاثیرگذار بر امنیت و تعامل اجتماعی به صورت متناظر در همه موارد جز مشارکت عمومی و انسجام اجتماعی که رابطه معکوس دارند، تایید می شود. عوامل عملکردی بیشترین تاثیر را در ایجاد تعامل اجتماعی داشته درحالی که عوامل ادراکی بیشترین تاثیر را در ایجاد امنیت داشته اند. همچنین می توان رابطه همبستگی کلی امنیت و تعامل اجتماعی همچنین ابعاد مختلف آن ها را تایید کرد، اما میان مولفه های تاثیرگذار بر ابعاد مختلف امنیت و تعامل اجتماعی این رابطه تایید نمی شود. در نمونه موردمطالعه به دلیل ضعف کالبدی و طراحی نادرست، تمام مولفه ها عاملی بی اثر یا در جهت کاهش امنیت و تعامل اجتماعی هستند.