القاء تخمک گذاری در بیماران مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک مقاوم به درمان:مقایسه اثر متفورمین و اینوفولیک

داروهایی که سطح انسولین را کاهش می دهند، همراه با افزایش حساسیت به انسولین، امیدواری زیادی در جهت درمان سندرم تخمدان پلی کیستیک ایجاد کرده اند. هدف این مطالعه مقایسه اثربخشی متفورمین و اینوفولیک در القاء تخمک گذاری در بیماران مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک مقاوم به درمان است .

این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی بدون کورسازی بر روی 40 بیمار مراجعه کننده به کلینیک نازایی مبتلا به PCOS انجام شد. بیماران به طور تصادفی به دو گروه متفورمین (دریافت 1 قرص 500 میلی گرمی دو بار در روز) و اینوفولیک (دریافت 1 عدد sachet دو بار در روز ، نیم ساعت قبل از صبحانه و نیم ساعت قبل از شام) تقسیم شدند. درمان به مدت 3 ماه ادامه داشت. در طول دوره درمان ، هر دو گروه تحت تحریک تخمک گذاری (دریافت 5 روز از تجویز خوراکی (قرص کلومیفن سیترات روزانه 100 میلی گرم یا قرص لتروزول 5 میلی گرم در روز)) و همچنین گنادوتروپین تزریقی قرار گرفتند.

میزان وجود حداقل یک فولیکول بالغ در هر دو گروه کاملا مشابه بود ،همچنین تعداد فولیکول های بالغ در هر دو گروه از الگوی نسبتا مشابهی برخوردار بودند (26/0 = P). میزان بارداری در گروه دریافت کننده ی اینوفولیک و متفورمین به ترتیب برابر با 25% و 15% بود.

یافته های مطالعه ی حاضر در ادامه ی مطالعات گذشته نشان داد که اثر بخشی اینوزیتول از نظر بهبود عملکرد تخمدان و همچنین بروز بارداری در بیماران PCOS مشابه متفورمین است.