تاثیر یک دوره تمرین مقاومتی بر سطح سرمی اینترلوکین 17 و اینترفرون بتا در زنان جوان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس

سایتوکین ها نقش مهمی در بیماری ام اس دارند و هدف مهمی برای مداخلات درمانی به شمار می آیند. از این رو هدف از این پژوهش بررسی تاثیر یک دوره تمرینات مقاومتی بر سطح سرمی 17 و اینترفرون بتا در زنان مبتلا به ام اس بود.

مطالعه ی حاضر به شکل نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون انجام شد. 30 زن مبتلا به ام اس با دامنه ی سنی 30-35 سال در دو گروه تمرینی (15 نفر) و کنترل (15 نفر) به صورت تصادفی انتخاب شدند. تمرینات مقاومتی به مدت 8 هفته و هفته ای سه جلسه، جلسه ای 60 دقیقه با شدت 60 الی 70 درصد ضربان قلب دخیره انجام شد. قبل و بعد از پروتکل تمرینی با 12 ساعت ناشتایی نمونه خونی انجام شد و مقادیر اینترلوکین 17 و اینترفرون بتا به روش الایزا اندازه-گیری شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 و به وسیله ی آزمون کوواریانس تحلیل شد.

نتایج نشان داد در پی 8 هفته مداخله ی تمرین مقاومتی مقدار اینترلوکین 17 در گروه تمرین کاهش معنی دار و مقدار اینترفرون بتا نسبت به گروه کنترل افزایش معنی داری نشان داد (P<0/05).

از آنجایی که انجام تمرینات مقاومتی با شدت متوسط باعث کاهش اینترلوکین 17 و افزایش اینترفرون بتا در بیماران مبتلا به ام اس شد، لذا به نظر می رسد که می توان از مداخله ی تمرین برای درمان و برای جلوگیری از پیشرفت بیماری ام اس در کنار درمان های دارویی استفاده کرد.