معرفی و مطالعه مقدماتی افق های پرفسیل (shell beds) نهشته های دریایی کرتاسه پسین در بخش غربی مکران (جنوب شرقی کهنوج و کرمان)

زون زمین شناختی مکران، کمتر از دیگر زون های زمین شناختی ایران مورد مطالعه قرار گرفته است. هدف از این تحقیق معرفی و مطالعه مقدماتی توالی های فسیل دار کرتاسه پسین (بخشی از واحد چاه میرک)، در جنوب شرقی کهنوج (بخش شمال غربی زون زمین شناختی مکران)، به منظور جلب توجه زمین شناسان به این منطقه است. با توجه به این که بیشتر واحدهای سنگی منطقه، کمپلکس های (افیولیتی) غیر رسوبی و یا رسوبات قاره ای کواترنری هستند، کمترین شواهد فسیلی، برای بررسی و بازسازی محیط دیرینه منطقه از اهمیت زیادی برخوردار است. توالی های مورد مطالعه به لحاظ سنگ شناسی عمدتا شامل سنگ آهک های توفی است که در دوره کاهش ورود مواد آذرآواری به حوضه، نهشته شده است و در بالا و پایین با سنگ های ولکانیک ارتباط دارد. واحد مورد مطالعه، دارای گروه های فسیلی مختلفی همچون گاستروپودهای فراوان، مرجان، جلبک، دوکفه ای ها و فرامینیفرها است. سن توالی های گاستروپوددار، سنومانین و سن لایه های دریایی جوانتر، سنومانین-سانتونین پیشین است. محیط دریایی کم عمق شامل محیط های لاگونی کم عمق (با حضور نرمتنان، خصوصا گاستروپود فراوان) و محیط های اندکی عمیق تر حاوی مرجان و جلبک، برای رسوبگذاری این واحدها پیشنهاد می گردد. برای بررسی دقیق تر گروه های فسیلی مطالعات بیشتر ضروری است.