رابطه نگرش به بزهکاری با استرس ادراک شده و سبک های دلبستگی دانشجویان دانشگاه آزاد تهران

هدف پژوهش حاضربررسی رابطه نگرش به بزهکاری با استرس ادراک شده و سبک های دلبستگی دانشجویان دانشگاه آزاد تهران بود. . پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی، از نظر زمان یک پژوهش مقطعی، از لحاظ نوع داده ها کمی و از نظر روش تحقیق، توصیفی از نوع همبستگی است. بدین منظور جامعه آماری پژوهش  حاضر شامل همه دانشجویان روان شناسی دانشگاه آزاد تهران به تعداد 2400 نفر بود. از جامعه آماری مذکور بر اساس فرمول مورگان و کرجسی 331  نفر انتخاب شد. نمونه مذکور با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه نگرش به رفتارهای بزهکارانه ، پرسشنامه استرس ادراک شده و  پرسشنامه سبک های دلبستگی گردآوری شد. جهت پردازش، تحلیل داده ها و بررسی فرضیه های پژوهش ازنرم افزارهای آماری spssو    lisrelاستفاده شد. نتایج حاصل نشان داد که برازش مدل مفهومی مورد تایید قرار گرفت. بررسی مسیرهای مستقیم ارتباط متغیرهای مورد بررسی نشان داد که استرس ادراک شده و دلبستگی اضطرابی دارای رابطه مثبت با نگرش منفی به بزهکاری می باشد. نگرش منفی به بزهکاری با سبک دلبستگی ایمن و اجتنابی دارای رابطه مثبت هستند. همچنین نگرش مثبت به بزهکاری با هیچ کدام از متغیرهای تحقیق رابطه معنادار نشان نداد.یافته های حاصل از پژوهش حاضر نشان از روابط ساختاری متغیرهای نگرش به بزهکاری ، استرس ادراک شده با سبک های دلبستگی می باشد و می تواند مورد استفاده روانشناسان جنایی، جرم شناسان و سایر متخصصان مرتبط قرار گرفته و در جهت پیشگیری از بزهکاری نقش داشته باشد.