تدوین چارچوبی در راستای آسیب شناسی مدیریت توسعه پایدار گردشگری در ایران

هدف این پژوهش، آسیب شناسی مدیریت توسعه پایدار گردشگری و ارائه چارچوبی برای این موضوع بوده که به صورت توصیفی پیمایشی و کاربردی انجام شده است. به این منظور، در ابتدا با بررسی ادبیات تحقیق و پیشینه پژوهش، چارچوب نظری تحقیق تدوین گردید. بر اساس این چارچوب، مدل مفهومی پژوهش ارائه و فرضیات تحقیق نیز تدوین شدند. به منظور آزمون فرضیات تحقیق، جامعه آماری شامل مدیران و کارشناسان ستاد مرکزی وزارت گردشگری، در نظر گرفته شدند که بالغ بر 90 نفر بوده اند و به جای نمونه گیری، تمام شماری انجام شده است. در ادامه، پرسشنامه هایی که روایی و پایایی آنها تایید شد، بین 90 نفر توزیع شده و با توجه به عدم نرمال بودن توزیع داده ها، از روش حداقل مربعات جزیی و نرم افزار اسمارت پی ال اس3 برای تحلیل های آماری استفاده شد. بر اساس مقادیر معنی داری مربوط به فرضیات، همگی تایید شدند. میزان تاثیر آسیب اجتماعی در ایجاد مانع توسعه پایدار گردشگری برابر با 568/0، میزان تاثیر آسیب اقتصادی در ایجاد مانع توسعه پایدار گردشگری برابر 722/0، میزان تاثیر آسیب نهادی بر ایجاد مانع در توسعه پایدار گردشگری برابر با 587/0 و میزان تاثیر آسیب زیست محیطی بر ایجاد مانع در توسعه پایدار گردشگری برابر با 805/0 می باشد.