رابطه ی ناگویی هیجانی و بلوغ عاطفی با میانجی گری سبک های دلبستگی در بیماران قلبی عروقی

عوامل روان شناختی ممکن است در بروز و تشدید بیماری های قلبی عروقی نقش داشته باشند. مطالعه ی حاضر با هدف تعیین رابطه ی سبک های دلبستگی، ناپختگی عاطفی و ناگویی هیجانی در بیماران قلبی عروقی شهر زنجان انجام گرفت.  پژوهش حاضر مطالعه ای توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه ی آماری این پژوهش شامل طیفی متشکل از 670 بیمار مبتلا به بیماری های قلبی عروقی مراجعه کننده به کلینیک قلب و عروق بیمارستان آیت الله موسوی زنجان در فاصله ی زمانی فروردین تا شهریور 1398 بودند. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران 244 نفر برآورد شد. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسش نامه ی استاندارد سبک های دلبستگی بزرگسالان هازن و شیور، ناگویی هیجانی تورنتو و بلوغ عاطفی سینگ و بهارگاوا بود. تحلیل داده ها با کمک نرم افزار SPSS 24 و با استفاده از آزمون های همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه انجام شد.  نتایج آنالیز همبستگی پیرسون نشان داد که رابطه ی مثبت و معناداری بین ناگویی هیجانی با نداشتن ثبات عاطفی (P<0.01, r=0.014)، فروپاشی شخصیت (P<0.01, r=0.36) و ناپختگی عاطفی (P<0.01, r=0.38) وجود داشت. نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که نداشتن ثبات عاطفی (0.009=P)، فروپاشی شخصیت (0.0016=P) و ناگویی هیجانی (0.009=P) به طور معناداری سبک ایمن را در بیماران قلبی و عروقی پیش بینی می کنند. همچنین، دشواری در توصیف احساسات، سبک اجتنابی را به طور معناداری پیش بینی می کند (0.034=P). ناپختگی عاطفی (0.006=P) و دشواری در تشخیص احساسات (0.009=P) نیز به طور معناداری سبک دوسوگرا را پیش بینی می کنند. ویژگی های شخصیتی و ناگویی هیجانی می توانند به عنوان شاخص هایی برای پیش بینی سبک های دلبستگی و رفتارهای اجتماعی استفاده شوند و به طور خاص، نداشتن ثبات عاطفی، فروپاشی شخصیت و ناگویی هیجانی می توانند سبک ایمن و سبک دوسوگرا را تا حدودی پیش بینی نمایند. همچنین، دشواری در توصیف احساسات و ناپختگی عاطفی نیز توان پیش بینی سبک اجتنابی را دارند. این نتایج می تواند به درک بهتر رفتارهای فرد و طراحی راهکارهایی برای بهبود رفتار کمک کنند.